rpc
فراخوانی رویه یا تابع از راه دور یا RPC، تکنیکی برای ساخت سیستم های توزیع شده است. اساسا، این تکنیک به برنامه ای که روی یک سیستم است اجازه می دهد رویه ای را روی سیستم دیگری فراخوانی کند، بدون آن که بفهمد این رویه از روی سیستم دیگری درحال اجراست.
RPC، نوعی از ارتباط سرور و کلاینت است که به جای فراخوانی معمول HTTP از فراخوانی یک تابع استفاده می کند. این نوع از ارتباط سرور-کلاینت از IDL برای فراخوانی توابعی که باید فراخوانده شوند و نوع داده ای که نیاز دارد استفاده می کند.
RPC یک تکنیک جدید نیست و اولین بار در سال 1976 توسط Nelson معرفی شد و سالها در محیط های دانشگاهی و مناطق تجاری مورد بهره برداری قرار گرفته است.
RPC یک تکنیک بسیار قدرتمند برای ساختن برنامه های توزیع شده و برنامه های کلاینت-سروری است. با استفاده از RPC لازم نیست رویه ی (Procedure) فراخوانی شده با رویه ای که فراخوانی می کند در یک محل باشند. دو رویه می توانند برروی یک سیستم و یا روی سیستم های مختلفی قرار داشته باشند که توسط شبکه به هم متصل شده اند.
برای آشنایی بیشتر با این تکنیک به مقاله ی RPC تکنیکی برای فراخوانی توابع از راه دور مراجعه نمایید.
