پلیفیل ها قطعه های کدی هستند (معمولا در فضای وب برای جاوااسکریپت استفاده می شوند) که دسترسی به قابلیت های مدرن و جدید را برای مرورگر های قدیمی تر فراهم می کنند. به عنوان مثال اگر مرورگری css media queries را پشتیبانی نکند، برای آن پلیفیلی درست می کنند که با استفاده از جاوااسکریپت، استایل های داخل یک media query را لحاظ کند.
واژه پلیفیل از کلمه پلیفیلا الهام گرفته شده است که نام برند محصولی خمیر مانند در کشور های اروپایی بود که برای پر کردن سوراخ های دیوار از آن استفاده می شد.
علت اینکه استفاده از آن ها در حالت عادی توصیه نمی شود این است که کیفیت و سرعت کدی که مختص به یک مرورگر نوشته شده است و اصطلاحا native آن است، بهتر است و پلیفیل باعث کندی می شود. از معروف ترین کتابخانه های پلیفیل جاوااسکریپت می توان به core.js اشاره کرد که پلیفیل قابلیت های آخرین ورژن جاوااسکریپت مثل promise ها را در خود دارد که با استفاده از آن می توان از قابلیت promise ها در مرورگر هایی که آن را پشتیبانی نمی کنند نیز استفاده کرد.
