شاید تاکنون بارها و بارها این سؤال را از خود پرسیده باشید که دلیل رنگ پیش‌فرض لینک‌ها در صفحات وب چیست. دو دلیل وجود دارد که چرا یک لینک، یا به طور دقیق‌تر Hyperlink، آبی است و این بستگی دارد که شما کدام دلیل را قبول کنید. اگر سابقهٔ کار با مرورگرهای اولیهٔ وب مانند موزائیک را در سیستم‌عامل ویندوز داشته‌اید، احتمالاً آبی بودن لینک‌ها از آن زمان را نیز به خاطر دارید.
رنگ آبی همیشه یکی از انتخاب‌های پیش‌فرض بوده است و وب هم از این قاعده مستثنی نیست. در زمان‌های اولیهٔ پیدایش وب، بک‌گراند (پس‌زمینه) به رنگ خاکستری و متون مشکی بودند و رنگ‌های روشن روی طراح‌‌های سفید-مشکی به خوبی دیده نمی‌شدند و از همین روی هم سه گزینه برای رنگ لینک‌ها بیشتر باقی نمی‌ماند:
- قرمز
- سبز
- آبی
آمار و ارقامی در مورد کوررنگی قرمز-سبز
رنگ‌های قرمز و سبز با سلول‌های یکسانی توسط چشم تشخیص داده می‌شوند و یکی از انواع کوررنگی‌های رایج، چیزی نیست جز کوررنگی قرمز-سبز به طوری که این قضیه 7٪ مردان و تنها 0.4٪ از زنان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد که حدوداً 1 نفر از هر 25 نفر را شامل می‌شود. بنابراین منطقی به نظر می‌رسد تا رنگی انتخاب شود که هر کسی بتواند آن را ببیند و با رنگ مشکی اشتباه گرفته نشود. به گفتهٔ Joe Clarke در کتاب خود به نام Building Accessible Websites که در سال 2002 شد:
رنگ‌های قرمز و سبز بیشترین تأثیر رو از ضعف بینایی می‌گیرن ولی تقریباً هیچ‌کس در تشخیص رنگ آبی مشکلی نداره و از همین روی هم همه می‌تونن رنگ آبی رو ببین و به بیان دقیق‌تر، تقریباً همهٔ افراد می‌تونن رنگ آبی رو از بقیهٔ رنگ‌ها تشخیص بدن.
این مطلب منطقی به نظر می‌رسد و این قضیه نشان می‌دهد که چرا برخی برندهای تحت وب دیگر نیز به رنگ آبی درآمده‌اند (به عنوان مثال، فیسبوک به این دلیل آبی است که خالق آن، مارک زاکربرگ، به کور رنگی قرمز-سبز مبتلا است.) علاوه بر این، اگر به این فکر می‌کنید که در آن زمان‌های اولیه جلسه‌ای برگزار شده و در آن همهٔ افراد مربوط به پروژهٔ DARPAnet و بقیه پیشگامان وب و اینترنت نشسته و قرار گذاشته‌اند که لینک‌ها چه رنگی باشند تا دسترسی به آن‌ها آسان‌تر باشد، این ذهنیت خیلی درست به نظر نمی‌رسد (برای آشنایی بیشتر با DARPAnet، به مقالهٔ Robert Taylor: کسی که شاید نامش ناآشنا باشد، اما یکی از مهم‌ترین افراد در حوزهٔ فناوری دنیا است! مراجعه نمایید.) و این چیزی نیست که Tim Berners-Lee (خالق وب) هم به آن معتقد باشد. بیش از هر شخص دیگری، وی مسئول اختراع وب به شکل امروزی آن است ولی در مورد رنگ هایپرلینک‌ها، او حتی نمی‌داند چه کسی این رنگ را انتخاب کرده است! به گفتهٔ آقای برنرزلی در یکی از نشست‌های World Wide Web:
هیچ دلیلی وجود نداره که چرا باید رنگی، و به طور خاص رنگ آبی، رو برای مشخص کردن لینک‌ها انتخاب کنیم بلکه این فقط یک پیش‌فرضه. فکر می‌کنم در اولین کلاینت WWW که برای شرکت NeXT نوشتم، برای نمایش لینک به عنوان تأکید بیشتر فقط از آندرلاین استفاده کردم که در اسناد واقعی کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفت.
آبی وقتی انتخاب شد که مرورگرها توانایی نمایش رنگ رو به دست آوردند و اصلاً یادم نمیاد چه کسی اولین بار آبی رو استفاده کرد ولی حدسم اینه که آبی تیره‌ترین رنگ موجود بود و چون به مشکی نزدیک‌تر بود، خوانایی متن رو کمتر کاهش می‌داد. من در طراحی اولیهٔ WWW هرجا که می‌تونستم از رنگ سبز استفاده می‌کردم، هم به خاطر طبیعت و هم به خاطر اینکه تصور می‌کنم آرامش‌بخش‌تر هست.
بنابراین معلوم می‌شود که قضیهٔ انتخاب رنگ پیش‌فرض آبی، ربطی به آقای تیم برنرزلی نداشته است.