ناشکری برای دولوپرها ممنوع: چند دلیل ساده که دولوپرها باید قدر شغل خود را بدانند!

اگر بخواهیم بدون تعصب بحث کنیم، هر شغلی در هر حوزه‌ای مزایا و معایب خاص خود را دارا است و در عین حال برای آن که چرخهٔ زندگی بچرخد، تک‌تک مشاغل مختلف -فارغ از سطح بالا یا سطح پایین بودنشان- مهم هستند؛ به عبارت دیگر، این گزاره اساساً درست نیست که بگوییم کار یک دولوپر به مراتب از کار یک راننده مهم‌تر است یا اینکه بگوییم یک شغل یک پزشک با فاصلهٔ معناداری از شغل یک برنامه‌نویس بااهمیت‌تر است بلکه تمامی مشاغل در کنار یکدیگر هستند که می‌توانند اکوسیستم کسب‌وکار پویایی را ایجاد کنند. با این حال، در این پست قصد داریم به برخی از مزایای شغل برنامه‌نویسی اشاره کنیم که منجر به این شده که خیلی‌ها علاقمند به فعالیت در این حوزه گردند.

کار کردن در هر زمان و هر مکان
یکی از مزایایی که منجر شده شغل برنامه‌نویسی گوی سبقت را از دیگر مشاغل برباید، این است که دولوپر مادامی که یک لپ‌تاپ و دسترسی به اینترنت داشته باشد، در هر زمان و در هر مکانی می‌تواند کار کند و این خصیصه را در کمتر حرفه‌ٔ دیگری می‌توان یافت.

در واقع، یکی از خوبی‌های شغل برنامه‌نویسی این است که شما محدود به زمان/مکان نیستید و شاهد این ادعا هم دولوپرهای بسیاری که به صورت دورکاری با شرکت‌های مختلفی از سراسر دنیا کار می‌کنند.

امکان فریلنسری
وقتی که می‌گوییم یک دولوپر در هر زمان و در هر مکانی می‌تواند به کار خود ادامه دهد، ناخودآگاه مدل کسب‌وکار فریلنسری (آزادکاری) را یادآور می‌شویم. به عبارت دیگر، اگر تیپ شخصیتی شما جزو آن‌ دسته از افرادی باشد که دورن‌گرا، فرد-محور و گوشه‌گیر هستند، می‌توان گفت که شغل توسعهٔ نرم‌افزاری یکی از مشاغلی است که می‌تواند این نیاز شما را برآورده سازد (البته ناگفته نماند که پروژه‌های بزرگ نرم‌افزاری هرگز با همت یک برنامه‌نویس به پیش نمی‌روند و چنین چیزی اصلاً امکان‌پذیر نیست که در ادامه بیشتر پیرامون این موضوع توضیح خواهیم داد).

منابع یادگیری آنلاین و رایگان
در هر حرفه‌ای، برای آن که بتوانیم جذب بازار کار شویم، یا می‌بایست تحصیلات آکادمیک داشت و یا در دوره‌های کارآموزی شرکت کرده و گواهینامهٔ آن دوره را اخذ کرد. یکی از خوبی‌های شغل برنامه‌نویسی این است که برای ورود به بازار کار توسعهٔ نرم‌افزار، اساساً داشتن مدرک آکادمیک لازم و ضروری نیست چرا که برنامه‌نویسی یک شغل مهارت-محور است و شاهد این ادعا هم این که بر اساس نظرسنجی‌های مختلف -همچون نظرسنجی استک‌ اورفلو از دولوپرهای سراسر دنیا- چیزی در حدود ۵۰٪ از دولوپرهایی که در حال حاضر مشغول به کار هستند تحصیلات آکادمیک ندارند!

امروزه منابع آنلاین آموزش برنامه‌نویسی متعددی وجود دارند که برخی رایگان و برخی پولی هستند که دولوپرها به سادگی می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند. همچنین مستندات زبان‌های برنامه‌نویسی، فریمورک‌ها، لایبرری‌ها و … نیز کاملاً رایگان در اختیار دولوپرها قرار دارد که در کنار تالارهای گفتگوی تخصصی برنامه‌نویسی، این تضمین را ایجاد می‌کنند که این قشر از نیروی کار مشکلی در مورد کسب تخصص نداشته باشند.

علاوه بر این، یکی از مزیت‌های فعالیت در حوزهٔ توسعهٔ نرم‌افزار پویایی تخصص‌ها در این حوزه است. به عبارت دیگر، باتوجه به این‌ که سرعت پیشرفت دنیای آی‌تی بسیار زیاد است، دولوپرها همواره در معرض زبان‌های برنامه‌نویسی جدید، ابزارها و تکنولوژی‌های جدیدی قرار می‌گیرند؛ فلذا می‌بایست همواره دانش خود را آپدیت نگاه دارند و همین مسأله منجر به این خواهد گشت که کار ایشان از یکنواختی خارج شود.

تقاضای زیاد بازار کار
باتوجه به این که فناوری روز به روز بیشتر در زندگی ما رخنه می‌کند، نیاز به دولوپر هم روز به روز بیشتر می‌گردد و همین می‌تواند نویدبخش آیندهٔ شغلی خوبی برای علاقمندان به این حوزه باشد. به طور مثال، گفته می‌شود که تا سال ۲۰۲۰ ایالات متحدهٔ آمریکا دارای ۱/۴۰۰/۰۰۰ فرصت شغلی مرتبط با IT است که دانشگاه‌ها صرفاً می‌توانند ۴۰۰/۰۰۰ از این نیاز رو به رشد را تأمین کنند (در ایران هم تقاضای برای جذب دولوپر اوضاع نسبتاً خوبی دارا است و رشد اکوسیستم استارتاپی هم به نوعی ضامن بهتر شدن بازار کار برنامه‌نویسان شده است).

محیط کار خوب
وقتی که می‌گوییم به طور کلی تقاضا برای جذب توسعه‌دهنده و برنامه‌نویس در دنیا زیاد است، بایستی به این موضوع هم توجه داشته باشیم که شرکت‌ها راه‌کارهای مختلفی برای نگاه‌داری نیروی کار فنی خود اتخاذ می‌کنند که از جملهٔ مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به حقوق خوب و شرایط کار نسبتاً مطلوبی اشاره کرد.

امروزه اصطلاح «محیط کار گوگلی» به نوعی بر سر زبان‌ها افتاده و حاکی از آن است که کلیهٔ شرایط آسایش و راحتی نیروی کار محیا باشد. تا چند سال پیش وقتی وارد شرکت‌های نرم‌افزاری ایرانی می‌شدیم، خیلی تفاوت چندانی با مثلاً یک محیط کار دولتی دیده نمی‌شد اما امروزه به یُمن بدعتی که گوگل در طراحی محیط‌های کاری‌اش در سراسر دنیا انجام داد، می‌بینیم که بسیاری از شرکت‌ها و استارتاپ‌های فعال در حوزهٔ فناوری به نسبت دیگر شرکت‌ها، از محیط کاری به مراتب مطلوب‌تری برخوردارند.

کار گروهی
پیش از این گفتیم که فریلنسری برای توسعه‌دهندگان یک گزینهٔ خوب است چرا که ایشان می‌توانند از هر کجا و در هر زمانی دست به کار شوند اما در عین حال، یکی از مزایای حرفهٔ توسعهٔ نرم‌افزار این است که افراد برون‌گرا، جمع-محور و علاقمند به کار گروهی نیز می‌توانند وارد این حوزه شوند و شاهد این ادعا هم تعداد کثیر پروژه‌های #اپن‌سورس است که هزاران دولوپر از سراسر دنیا دست به دست یکدیگر داده و با مشارکت، همفکری و همکاری یکدیگر پروژه‌های بزرگی را به دنیا عرضه کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به کِرنِل لینوکس، پروژهٔ گِنو، زبان برنامه‌نویسی پایتون، سیستم مدیریت محتوای وردپرس و … اشاره کرد.

خلاقیت
یکسری مشاغل مانند نویسندگی، آهنگ‌سازی، نقاشی و معماری هستند که در آن‌ها خلاقیت و نوآوری حرف اول و آخر را می‌زند؛ به نظر می‌رسد که اگر به این لیست حرفهٔ #برنامه‌نویسی را هم اضافه کنیم، خیلی بی‌راه نگفته باشیم. در واقع، یکی از وظایف اصلی هر دولوپری این است که برای یک مشکل، راه‌حل (سولوشن) ارائه دهد و مادامی که این راه‌کار خلاقانه و بدیع نباشد، به نظر می‌رسد که نتواند نظر مساعد دیگر همکارانش و یا کاربران بالقوهٔ محصول را جلب کند.

واقعیت امر آن است که وقتی ما در کار خود خلاقیت به خرج می‌دهیم و یکی از مشکلات کاربران هدف خود را مرتفع می‌کنیم و یا به طور مثال یک اسکریپت اپن‌سورس می‌نویسیم که هزاران دولوپر دیگر از سراسر دنیا اقدام به استفاده از آن می‌کنند، یک حس رضایتمندی درونی برایمان رقم می‌خورد که بعید به نظر می‌رسد بتوان آن را با پول جبران کرد!

حقوق خوب
گرچه در مورد قبل گفتیم که حس رضایت درونی یک دولوپر با ارائهٔ یک سولوشن خوب به بهترین شکل ممکن ارضاء می‌گردد، اما در عین حال نمی‌توان منکر این شد که بخشی از انگیزهٔ نیروی کار با جبران مالی تأمین می‌گردد.

در همین راستا، بایستی بگوییم که در مقایسه با دیگر مشاغل، به طور تقریبی می‌توان گفت که فعالان حوزهٔ نرم‌افزار یکی از بالاترین حقوق‌ها را دارند و همین مسأله نویدبخش کسانی است که در کنار تمامی جنبه‌های کاری، کسب درآمد بالا هم یکی از دغدغه‌های اصلی ایشان است.

البته ناگفته نماند که وقتی می‌گوییم یک دولوپر در مقایسه با دیگر همکارانش در یک شرکت نرم‌افزاری از حقوق بالاتری برخوردار است، منظور یک دولوپر ماهر، متخصص و کارکشته است. به عبارت دیگر، میزان سطح مهارت، تفکر الگوریتمیک، توانایی ارائهٔ راه‌حل برای مشکلات مختلف، یادگیری سریع، توانایی کار کردن در تیم (تیم‌ورک) و مسائلی این‌چنین است که منجر به دریافت حقوق نسبتاً بالایی در پایان ماه می‌شود.

کلام آخر
مواردی که در این مقاله بدان‌ها اشاره کردیم صرفاً بخشی از مهم‌ترین دلایلی بود که می‌شود گفت ناشکری برای دولوپرها ممنوع است و ایشان -حتی با در نظر گرفتن یکی از موارد فوق‌الذکر- باید قدر شغل خود را بدانند.

در واقع، پیشرفت‌هایی که در حوزهٔ هوش مصنوعی، بلاکچین، اینترنت اشیاء، کسب‌وکارهای آنلاین، شبکه‌های اجتماعی و غیره در حال شکل‌گیری است از یک سو و همچنین در نظر گرفتن این نکته که تمامی این حوزه‌ها نیازمند به برنامه‌نویس هستند از سوی دیگر، این امید را می‌دهد که ورود به حوزهٔ توسعهٔ نرم‌افزار می‌تواند برای علاقمندان به این حوزه یک تصمیم کم‌ریسک، پردرآمد و لذت‌بخش باشد.

آیا با آنچه در این پست در مورد مزایای حرفهٔ برنامه‌نویسی گفته شد موافق هستید؟ همچنین از دید شما چه مزایای دیگری را علاوه بر موارد فوق می‌توان برای علاقمندان به این صنعت نام برد؟ نظرات، دیدگاه‌ها و تجربیات خود را با سایرین به اشتراک بگذارید.