آشنایی با ۴ گونهٔ متفاوت دولوپرها

جدای از نوع شخصیت فردی دولوپرها یا برنامه نویس ها، از دید حرفه‌ای هم می‌توان آن‌ها را به گروه‌های مختلفی تقسیم‌بندی کرد که در ادامه قصد داریم برنامه‌نویسان و دولوپرها را بر اساس دیدشان به کاری که مشغول به انجام آن هستند، به چهار گروه مختلف تقسیم‌بندی کنیم (برای آشنایی بیشتر با ویژگی شخصیتی خود و تست MBTI،‌ به مقالهٔ‌ تست MBTI چیست و چه اطلاعاتی از درون ما را فاش می‌سازد؟ مراجعه نمایید.)

دولوپر کاربلد 

این دست دولوپرها پایه و اساس شرکت‌های برنامه‌نویسی هستند. هنگامی که چیزی از کار می‌افتد، این آدم به سرعت آن‌ را درست می‌کند به طوری که دیگر هرگز خراب نخواهد شد اما در عین حال چیزهایی همچون ظاهر، کاربرپسند بودن و غیره برای این نوع دولوپرها اصلاً مهم نیست. همچنین دولوپر کاربلد بدون صحبت زیاد و وقت تلف کردن بی‌مورد، کارش را انجام می‌دهد و بهترین نحوهٔ استفاده از ایشان آن است که انگشت خود را به سوی مشکل اشاره ببرید و مکان را ترک کنید؛ او خودش به صورت خودکار مشکل را به بهترین نحو ممکن حل خواهد نمود.

دولوپر غیرحرفه‌ای

این نوع دولوپرها به بودجه و دِدلاین پروژه هیچ توجهی نداشته و تنها به هنر کدنویسی خود فکر می‌کنند و شعارشان این است که «شاید کدم زیبا نباشه، اما کار می‌کنه» و جالب است بدانید هنگامی که پس از زمانی طولانی نتیجهٔ کار را به شما ارائه می‌دهند، زبانتان بند می‌آید؛ کدی که این دست دولوپرها می‌نویسند به قدری پیچیده و نامفهوم است که هیچ دولوپری نمی‌تواند هیچ‌گونه تغییری در آن ایجاد کند مگر خود فردی که کد زده است!

دولوپر که اعتقاد دارد اختراع مجدد چرخ احمقانه است

تمامی دنیای این قبیل دولوپرها تنها بر یک اصل استوار است و آن هم چیزی نیست جز «کد زدن کاری احمقانه است» به طوری که باور دارند اگر برای انجام تَسکی کدنویسی کردید، پس به احتمال زیاد آن کار را اشتباه انجام داده‌اید چرا که کسانی دیگر از قبل کدهای مورد نیاز ما را نوشته‌اند و می‌توان از همان کدها استفاده نمود. این‌گونه دولوپرها شما را توجیح می‌کنند که روش ایشان چه‌قدر سریع‌تر از دیگر روش‌ها است (حتی با وجود اینکه در اکثر مواقع به اندازهٔ روش‌های عادی و یا شاید بیشتر از آن‌ها زمان ببرد) اما هنگامی که در نهایت پروژه را تحویل می‌گیرید، با سورس‌کدی روبه‌رو می‌شوید که بسیار واضح و قابل‌فهم است. رویکرد این دست دولوپرها شاید سریع، متناسب با پروژه و به‌صرفه نباشد، اما با کمترین تلاش ممکن کار را به سرانجام خواهند رساند.

دولوپرهایی که اعتقاد دارند دولوپر نیستند

شعار این دست دولوپرها این است که «من یک مهندس نرم‌افزارم، دولوپر نیستم» و این اشخاص به کارهای حاشیه‌ای بیش از کارهایی که باید به انجام برسانند، اهمیت می‌دهند. چنین دولوپری 80% وقت خود را به صفحهٔ خالی مانیتورش خیره می‌شود تا راه‌کارهای مختلف را بررسی کند، 15% زمانش را با اعتراض به زمان کم و غیرمنطقی پروژه می‌گذراند، 4% زمان را به بهبود و جمع‌بندی گزینه‌ها پرداخته و در 1% باقیمانده کد می‌زند و هنگامی هم که نتیجهٔ نهایی کار این شخص را می‌بینید، همواره زمزمهٔ «اگه وقت بیشتری داشتم، درست و حسابی انجامش می‌دادم» نیز در صداهای پس‌زمینه به گوش می‌رسد.

مطمئناً این دسته‌بندی به قدری محدود است که نمی‌تواند تمامی انواع و اقسام برنامه‌نویسان و دولوپرها را در خود جای دهد اما شما می‌توانید بسته به تجربیات خود در مواجهه با دولوپرهای مختلف و تعامل با ایشان، گروه‌های دیگری در بخش نظرات به چهار نوع دولوپر بیفزایید.