اینترنت اشیا: پیش‌بینی همه‌چیز

• شانس بیارم بابام الان نیاد خونه.
• شانس بیاریم فردا کارمون اوکی بشه.
• شانسمون بزنه تیممون ببره.
• شانس بیاریم داورا کارمون رو قبول کنن.
ما معمولا از لغت «شانس» برای هرچیزی که «علت دقیق وقوع» آنرا نمی‌دانیم، استفاده می‌کنیم. اینکه یک تیم فوتبال برنده مسابقه‌ای شود، در واقع حاصل ۲۲ بازیکن داخل زمین و اتفاقات روز، هفته و یا ماه‌های قبلی آنها، مربی‌ها و تمرینات‌ آنها، تعداد تماشاچی‌ها، آب‌وهوا و هزاران مورد دیگر می‌باشد که مجموعا میلیون‌ها احتمال را بوجود می‌آورند.
«شانس بیارم بابام الان نیاد خونه». خب مسلما اگر کار پدر شما زود تمام شود، ترافیک روان باشد و … زودتر به خونه می‌آید. شانس؟! در اینجا هم اتفاقات زندگی افراد دیگری که طی روز با آنها سروکار دارد دخیل می‌شود و کوچک‌ترین ارتباطی به شانس ندارد.
ترافیک خیابان، داغ بودن فنجان قهوه‌تان، برخورد بد راننده تاکسی، گرم بودن هوا و … همگی در تصمیم‌های روزانه شما که به ظاهر از روی اختیار و منطق میگیرید، تاثیرگذارند.
حقیقت اینجاست که هرچیزی قابل پیش‌بینی است. مسئله فقط جمع‌آوری همه داده‌های دخیل، آنالیز آن‌ها و کشف تاثیر و ارتباط آن‌ها با یکدیگر است که از عهده ما به عنوان انسانی با توانایی‌های محدود خارج می‌باشد. البته از عهده ما و نه ماشین‌ها!
طبق پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۲۵، یعنی تا کمتر از ۷ سال دیگر؛ ما ۵۰ میلیارد شی مختلف متصل به اینترنت خواهیم داشت. ۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ شی اینترنت اشیا متشکل از صدها میلیارد سنسور.
درهر جایی که هستید زیر نظر خواهید بود. دمای فنجانتان، چیزی که به آن می‌نگرید، دمای تک‌تک اتاق‌های خانه، تمامی درب‌های خانه، لوله‌های خانه و این‌ها تازه برخی از کاربردهای خانگی اینترنت اشیا بودند. حوزه‌های خرده فروشی، کشاورزی و گلخانه‌ها، کلاس‌های درس، کارخانجات و …
اینترنت اشیا در همگی وارد خواهد شد و مجموعه بسیار بزرگی از کلان داده‌ها تشکیل خواهد شد که حاصل اطلاعات بدست آمده از زندگی مردم می‌باشد که سبب خواهد شد بتوان تک‌تک ابعاد زندگی‌ آنها را را کنترل (پایش) کرد. حال تنها یک هوش مصنوعی (یادگیری ماشینی) از طرف شرکت‌های بزرگ و متخصصین این حوزه نیاز است که نه تنها الگوهای رفتاری روزانه شما توسط ماشین‌ها فرا گرفته شود، بلکه رفتارها و تصمیمات آینده شما را نیز به واسطه همان الگوها پیش‌بینی خواهند کرد. اگر تا دیروز در فیلم‌های هالیوودی از چیزهایی مانند چشم‌خدا (سریع و خشن ۷) که در هرجا مارا می‌دید تعجب می‌کردید و میگفتید مگر می‌شود همچین تکنولوژی‌ای وجود داشته باشد، بزودی باید منتظر ابرکامپیوترهایی باشید که از تصمیم‌های آینده شما نیز مطلع هستند.

البته همه این‌ها صرفا در حد یک تئوری از طرف یک فرد علاقه‌مند با دانش اندک می‌باشند. اما آیا روزی نخواهد رسید که ماشینی بتواند میلیون‌ها احتمال را پردازش کند؟ ماشینی نخواهد توانست دنیای ما را از آغاز شبیه سازی کند؟ نظر شما چیست؟