سلام . من به این فکر افتادم یک سری مقالات رو که به هم مرتبط هستن ادامه بدم. در واقع همشون مربوط به رابطه ی بین رؤسا و کارمندان هست . در این قسمت هم میخوایم در مورد احترام گذاشتن بین مدیر و کارمند صحبت کنیم.یک جمله ی خیلی زیبا آقای لینوس تروالدز در سخنرانی در deb conf 2015 میگه که خیلی جالبه. احترام رو باید کسب کرد و نباید توقع احترام همینجوری داشت. اصطلاحا احترام کسب کردنی هست نه دادنی ...
اول باید اینجا این نکته رو متذکر بشم که حتی در بدترین شرایط هم ما حق نداریم به هم بی احترامی کنیمو میتونیم با صبر و گفتگوی عادی قضیه رو تموم کنیم ولی پبش میاد.
خیلی از برنامه نویس ها رو میبینم که میگن رئیس شرکت قبلیم باهام بدرفتاری کرد و منم زدم بیرون. اولین سوالی که توی ذهن من میاد اینه که تو چیکار کردی که اون عصبانی شده و باهات بدرفتاری کرده ؟ تاخیر در رفت و آمد داشتی ، باعث تاخیر پروژه شدی ، کارهای بیرونتو آوردی شرکت ، یا .... . اول باید ببینیم خودمون چیکار کردیم بعد بگیم که آره اون رئیس با من بدرفتاری کرد . در واقع وقتی من به عنوان کارمند اخلاق حرفه ای رو رعایت نمیکنم این داستان رو من شروع کردم و مقصر اصلی خودم هستم. این حماقته (با عرض پوزش) که ما خواسته ها و توقعات کارفرما رو رعایت نکنیم و بعد توقع داشته باشیم که اون کارفرما با ما خوب برخورد کنه .
مسئله ی کوچیکی هم دراین وسط لازمه بگم : گاهی اوقات اون کارفرما (مثل بعضی وقتای هممون) به دلیل این که فشار کاری و روانی زیادی رو داره تحمل میکنه گاهی اوقات این برخورد بد رو باشما بکنه. درواقع اینجا بهترین راه کار تنها گذاشتن فرد هست و بعد از مدتی خواهید دید که خودش میاد و بابت رفتار بدش عذرخواهی میکنه.
کارفرما قلبش برای کار میتپه .. درواقع اگر فکر میکنین که اون کارفرما باهاتون اصطلاحا داره لجبازی میکنه و میخواد شما رو اذیت کنه در واقع باید بگم که در 90 درصد مواقع اشتباه میکنین. کارفرما اصولا اینقدر درگیر کار و رفع چالش های شرکت خودش هست که اصلا جایی برای این مسائل در ذهن خودش در نظر نمیگیره ..
ممنون که مطالعه کردین. احساس میکنم کم کم داره مقاله هام پخته تر میشه .. به هرحال ادامش میدم.
لطفا با نظراتتون به من در پخته تر کردن و بهتر کردن مقالات کمک کنین.