ماهی کوچک در حوضچه ای بزرگ یا ماهی بزرگ در حوضچه ای کوچک. مسئله این است.
برای قدم گذاشتن در مسیر شغلی موفق یک دو راهی بر سر راه شما وجود داره. آیا باید معتبر ترین شرکت رو انتخاب کنید که توی اون مثل یک ماهی کوچک در حوضچه ای بزرگ هستین؟ یا باید بهترین موقعیتی رو انتخاب کنید که توی اون مانند ماهی بزرگ در حوضچه ای کوچک خواهید بود؟
Kat Cole تاجر آمریکایی به این سوال پاسخ میده و احتمالا اون جوابی که انتظار دارید نیست. خانم Cole تنها در 32 سالگی رئیس یک برند بیلیون دلاری به نام Cinnabonشد. رشد درخشان اون از شرکتی که دارای سهام ارزشمندی باشه یا نقشی که خیلی تاثیر گذار باشه شروع نشد. تصمیم مهم ایشون این بود که حرفه خودش رو به عنوان پیشخدمت در رستورانی به نام Hooters شروع کنه.
اگرچه مردم معمولا به سمت محیط های کاری با موقعیت بالا جذب می شند، همیشه بودن توی بزرگ ترین حوضچه، بهترین تصمیم نیست.
مطالعه ای روی تیم های حرفه ای فوتبال در سال 2017 انجام شد. محققان بررسی کردن که برای بازیکنان تیم های در حال سقوط به رده پایین تر، چه اتفاقی میوفته. سقوط به رده ای پایین تر اون تیم ها رو به حوضچه ای کوچکتر با رقبای ضعیف تر می فرسته. با این حال، بازیکنان جوان تری که تیم هایشان سقوط کرده بود سر از لیگ های قوی تری درآورند و دستمزد بالا تری نصیبشان شد. چرا؟ از اونجایی که حساسیت بازی ها کمتر بود اون ها زمان بیشتری بازی می کردن و برای موقعیت های کلیدی رقبای کمتری داشتن. به همین خاطر رشد بیشتری هم کردن.
بهترین موقعیت ها برای پیشرف همیشه در تاثیر گذار ترین مکان ها نیستن. اون ها جایی هستن که شما بتونین بیشترین تاثیر رو بذارین. جایی که بتونین مهارت ها و ارتباط های اجتماعی خودتون رو افزایش بدین.
بر اساس شواهد، با اینکه احتمال شکست خوردن شرکت های حقوقی تازه تاسیس یا کوچک زیاده اون ها همون شرکت هایی هستن که کارکنانشون بیشترین احتمال ترفیع گرفتن و پیشرفت رو دارن.
اما اگه شما دنبال بهترین موقعیت های شغلی هستین لزوما هم نباید ماهی بزرگ توی حوضچه ای کوچک باشین. این ریسک وجود داره که حوضچه ی کوچک نتونه مهارت های شما رو تقویت کنه و دچار رکود بشین.
تحقیقات نشون داده مدیر اجرایی بانک هایی که از شرکت های شناخته شده و با سابقه خوب در صنعت میان، موفقیت بیشتری توی پیشرفت شغلی دارن. پس سوال اصلی اینه که آیا راهی برای داشتن خوبی هر دو حالت وجود داره.
جواب این سوال رو از خانم Cole بپرسین. ایشون از اواخر نوجوانی تا 27 سالگی توی رستوران Hooters ترفیع های زیادی دریافت کردند. به این دلیل که تونستن خودشون رو به عنوان فردی توانا، کمک کننده و متعهد معرفی کنن.خانم Cole در 21 سالگی به استرالیا رفت تا اولین شعبه شرکت در سیدنی رو فعال کنه و در 26 سالگی نائب رئیس شرکت شد.
اما اگر ایشون توی شرکت بزرگی که وظیفه هر شخص کاملا مشخصه یا شرکتی که درحال جنگ برای سرپا موندنه مشغول به کار می شد، فرصتی برای ایجاد قابلیت، رابطه و مشارکتی که در Hooters نصبش شده بود رو نداشت.
Hooters به سرعت درحال رشد و باز کردن رستوران های جدید در سراسر دنیا بود. و به این دلیل که شرکت شناخته شده و معتبری نبود توانایی استخدام بهترین کارمند ها رو نداشت. فارغ التحصیل های M.B.A دانشگاه ها برای کار کردن توی Hooters سر و دست نمی شکستن و به همین خاطر اونها باید میگشتن تا استعداد مناسب خودشون رو پیدا کنن. خانم Cole در پادکست زندگی کاری میگه: "به این دلیل که استعداد کافی از بیرون وارد شرکت نمی شد، موقعیت های زیادی برای توسعه و پیشرفت توی شرکت داشتم."
وقتی به شغل بعدیتون فکر می کنین لازم نیست بین حوضچه بزرگ و ماهی بزرگ بودن تصمیم بگیرین. بهتره که حوضچه ی در حال رشد رو انتخاب کنید چون اونجاست که به بزرگ ترین ماهی تبدیل میشن.