Parse در لغت به معنای تجزیه و تحلیل است اما در دنیای برنامه‌نویسی به عملیاتی گفته می‌شود که طی آن نوعی از دیتا (که این دیتا می‌تواند از محتویات یک فایل گرفته تا دیتاتایپ‌های یک برنامه مثل String ،Integer و حتی کدهای خود آن برنامه باشد) به دیتایی دیگر تبدیل شده که برای ما در آن لحظه قابل‌فهم‌تر و ساده‌تر باشد.
با این تفاسیر، در واقع Parse همان Convert کردن دیتا می‌باشد با این تفاوت که این Convert از دیتایی که در آن لحظه برای ما پیچیده است به دیتایی که در آن لحظه برای ما ساده‌تر است می‌باشد و نه بالعکس. برای درک بهتر این موضوع، در ادامه مفهوم پارس را با ذکر یک مثال کاربردی توضیح خواهیم داد.
فرض کنید یک API طراحی کرده‌اید و منتظر Call (فراخوانی) شدن آن توسط برنامه‌های دیگر هستید. در این حین، یک موبایل اپلیکیشن دیتایی را از کاربر دریافت کرده و آن را به صورت JSON برای شما ارسال می‌کند. شما قرار است این دیتایی که JSON است را در یک دیتابیس Relational مثل MySQL ذخیره کنید. نیاز به توضیح نیست که ذخیرۀ دیتایی در قالب جیسون در یک دیتابیس Relational به راحتی ممکن نیست هرچند که اگر دیتابیس Non Relational مثل MongoDB داشته باشیم به راحتی می‌توانیم JSON را در آن ذخیره کنیم اما در این اینجا برای ذخیره کردن این دیتا در MySQL لازم است تا ابتدا آن را به اصطلاح پارس کرده سپس هر داده را در ستون مربوط به خودش قرار دهیم. در یک کلام، به این فرایند Parse کردن گفته می‌شود (دقت کنید که آن موبایل اپلیکیشن هم دیتا را از کاربر گرفته و در طی فرایندی برای آنکه دادۀ قابل‌فهمی برای API بسازد، آن را به JSON تبدیل کرده است که البته این Convert دیگر به معنای Parse کردن نیست).
در مثال بالا، فرایند پارس را در دل یک برنامۀ کامپیوتری دیدیم اما این در حالی است که یکی از موارد بسیار پراستفادۀ آن به مباحث Complier و Interpreter برمی‌گردد. به عبارت دیگر، کد نوشته شده توسط یک بخش به نام Parser تحلیل شده و به بخش‌های ساده‌تری تجزیه می‌شود تا برای مراحل بعدی قابل‌فهم باشد.