در صنعت توسعهٔ نرم‌افزار و زبان‌های برنامه‌نویسی، Parameter به دیتای کوچکی گفته می‌شود مانند یک عدد، حرف، کلمه و ... که توسط بخشی از اپلیکیشن به بخش دیگری ارسال می‌گردد و این در حالی است که یک پارامتر می‌تواند مسیر اجرای برنامه را دستخوش تغییر سازد (لازم به ذکر است که برخی به اشتباه پارامتر و آرگومان را یکی تلقی می‌کنند که در ادامه بیشتر پیرامون این موضوع بحث خواهیم کرد).
آشنایی با مفهوم پارامتر در فانکش‌های زبان‌های برنامه‌نویسی
در تمامی زبان‌های برنامه‌نویسی یکسری فانکشن‌های از پیش تعریف شده وجود دارد که برخی از آن‌ها برای عملکرد صحیح نیاز به پارامتر ورودی دارند و برخی دیگر خیر. برای مثال، به فانکشن ()rand زیر در زبان PHP توجه کنید:
rand(Min, Max)در حقیقت، این فانکشن دو پارامتر ورودی می‌گیرد که پارامتر اول Min (نقطهٔ شروع) و پارامتر دوم Max (نقطهٔ پایان) است. به طور مثال داریم:
rand(0, 100)فانکشن فوق عددی رَندوم مابین ۰ تا ۱۰۰ در اختیار ما قرار می‌دهد.
تفاوت Parameter و Argument
برخی دولوپرها پارامتر و آرگومان را به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌کنند اما این در حالی است که این دو مفهوم کاملاً با یکدیگر فرق دارند. در واقع، در مثال فوق Min و Max پارامتر هستند اما ۰ و ۱۰۰ که مقادیری واقعی می‌باشند آرگومان در نظر گرفته می‌شوند.
پاس دادن پارامتر از طریق URL
بسیاری از وب اپلیکیشن‌ها با استفاده از URL پارامترهای مختلفی را از یک صفحه به صفحهٔ دیگری پاس می‌دهند. برای مثال داریم:
https://www.example.com/post?userId=77همان‌طور که ملاحظه می‌شود، یک URL فرضی را در نظر گرفته‌ایم که در انتهای آن علامت ? قرار گرفته است؛ از این پس، هرآنچه که پس از علامت ? قرار گیرد به عنوان پارامتر (کوئری) تلقی خواهد شد. به طور مثال، پارامتری تحت عنوان userId با مقدار ۷۷ در نظر گرفته شده که با استفاده از متد GET_$ قابل دسترسی است.