Backward Compatibility که گاهی به آن Backward Compatible ،Backwards Compatible یا Downward Compatibility نیز گفته می‌شود، به یک سخت‌افزار یا نرم‌افزاری اشاره دارد که بدون هیچ مشکلی می‌تواند از نسخه‌های قدیمی‌تر سیستم و یا سیستم‌های دیگر استفاده کند. برای مثال، زبان اسکریپت‌نویسی پِرل (Perl) به گونه‌ای طراحی شده است تا با Awk اصطلاحاً Backward Compatibility داشته باشد (Awk زبانی است که پِرل برای جایگزینی با آن طراحی شده است).
اگر ورژن‌های قبلی توسعه‌پذیر یا اصطلاحاً Forward Compatible باشند، یعنی در آن‌ها ویژگی‌های داخلی ارائه شده توسط خود برنامه که اصطلاحاً Built-in گفته می‌شوند نظیر Hook ،Plug-in یا یک API که امکان افزودن قابلیت‌های جدید را فراهم می‌آورد در نظر گرفته شده باشند، Backward Compatibility نیز آسان‌تر می‌شود (کلمهٔ API برگرفته از واژگان Application Programming Interface است).
اصطلاح Backward Incompatible گاهی‌اوقات برای توصیف سخت‌افزار یا نرم‌افزاری است که بدون توجه به سازگاری با ورژن‌های قبلی طراحی شده است که این امر موجب بروز مشکلاتی بین دو ورژن خواهد شد. در این مورد، دو ورژن نمی‌توانند داده‌ها را به راحتی با یکدیگر به اشتراک بگذارند و ممکن است ویژگی‌هایی داشته باشند که باعث بروز خطا یا کِرَش شوند و هنگامی که بر روی یک سیستم نصب شوند، به دلیل اینکه کامپیوتر اغلب نمی‌داند که کدام ورژن به آن اشاره دارد. حتی اگر ورژن قبلی حذف شود، بقایای باقی مانده از آن ممکن موجب بروز مشکلاتی در ورژن جدیدتر شود (Crash به معنی خراب شدن، هنگ و از کار افتادن برنامه است).
به عبارت دیگر، هنگامی که در ساخت یک محصول نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری، از فناوری یا ویژگی جدیدی استفاده شود و سیستم بتواند با ورژن جدید مانند ورژن قبلی و بدون مشکل کار کند، می‌گویند آن فناوری Backward Compatible است و در مقابل نیز می‌توان به Backward Incompatible (به معنی عدم سازگاری با ورژن قبل) اشاره کرد.
برای مثال می‌توان به USB 3.0 اشاره کرد که USB 2.0 نیز می‌تواند با آن کار کند؛ پس Backward Compatibility دارد. یا Play Station 3 قادر به اجرای بازی‌های Play Station 2 است و Word 2017 قادر به باز کردن و ویرایش فایل‌های نسخهٔ 2003 با پسوند doc. است یا فتوشاپ که فایل‌های ورژن‌های قدیمی آن قابل باز شدن و تغییر در ورژن‌های جدید این نرم‌افزارند.