در عصری که در آن به سر میبریم، Big Data (کلان داده) بخش قابلتوجهی از داراییهای کسبوکارها را تشکیل داده اما باید توجه داشته باشیم که هَندل کردن این حجم زیاد از دادهها نیاز به زیرساختهای مناسبی داشته و دیتابیسهایی که در گذشته معمول بودهاند دیگر پاسخگوی نیاز این دست کسبوکارها نخواهند بود که در همین راستا دیتابیسی تحت عنوان Neo4j طراحی و توسعه داده شده که همان طور که در مقاله ی آشنایی با Graph database و انواع آن مطرح شد؛ در دستهبندی دیتابیسها، جزو دیتابیسهای مبتنی بر گراف محسوب میشود که در ادامه بیشتر با خصوصیات آن آشنا خواهید شد.
به طور کلی، دیتابیس گرافی نوعی از پایگاههای داده است که برای کوئری زدن از ساختار گرافهای مختلف استفاده میکند. اکثر این نوع دیتابیسها ماهیت NoSQL دارند و دیتا را برای ذخیرهسازی به صورت یک جفت Key-Value ذخیره میکنند (برای آشنایی بیشتر با این نوع دیتابیسها، به مقالهٔ انواع دیتابیس های NoSQL مراجعه نمایید.) برخلاف دیتابیسهای سنتی همچون MySQL، در دیتابیسهای گرافی مقادیر ذخیره شده در دیتابیس به شکلی کاملاً آزاد میتوانند به یکدیگر مرتبط شوند و همین میشود که در دیتابیسهای مبتنی بر گراف قادر خواهیم بود تا دیتای مختلف را خیلی سریع در ساختارهای پیچیده بیابیم.
Neo4j در سال 2000 توسعه یافت به طوری که پس از ده سال نسخهٔ اول آن به بازار عرضه شد و با توجه به ماهیت اپنسورس بودناش، در این سالها به عنوان معروفترین دیتابیس گرافی دنیا قلمداد میشود که برخی از ویژگیهای بارز این دیتابیس عبارتند از:
- Neo4j بهترین دیتابیس گرافی دنیا است
- این دیتابیس ماهانه چندین هزار بار دانلود میشود
- یادگیری آسان
- سهولت در استفاده
- کاهش استفاده از حافظه
- مناسب برای رایانش ابری (کلود)
- بکاپگیری حرفهای
- اِسکمای انعطافپذیر
- سازگاری با زبان کوئرینویسی Cypher
- درایور برای زبانهای جاوا، سیشارپ، پایتون، جاوااسکریپت، روبی، پیاچپی، آر، گو و …
- پشتیبانی از فریمورکهای اِسپرینگ، جَنگو، لاراول و …
امروزه دادههای مختلف دیگر نقشی کلیدی در معادلات دنیای فناوری ندارند بلکه ارتباط مابین این دادهها است که نقش کلیدی را بازی میکند. در عصر فناوری اطلاعات، بیگ دیتا نقشی کلیدی در درآمدزایی کسبوکارهای مختلف دارد اما شرکتهای پیشرو نیازی به چیزی بیش از دادههای کلان دارند؛ به عبارتی، نیاز به درک ارتباط مابین دیتاهای مختلف دارند و اینجا است که دیتابیسهای گرافی وارد صحنه میشوند.
در واقع، با استفاده از Neo4j دیگر مجبور به استفاده از جداول از پیش تعریف شده برای ذخیرهسازی دادهها نبوده و هر زمانی که اپلیکیشن شما نیاز به تغییر داشته باشد، ظرف مدت چند دقیقه میتوان تغییرات مد نظر را اِعمال کرد. وقتی هم که بحث کوئری زدن به دیتابیس به میان برسد، Neo4j در مقایسه با روشهای سنتی مثل MySQL، خیلی سریع میتواند دیتای مورد نیاز را در اختیار اپلیکیشن قرار دهد.