Blue box ابزاری بود که در سال 1972 توسط استیو وازنیاک طراحی شده بود اما استیو جابز ایدهٔ فروش آن را مطرح کرد و در نهایت آنها توانستند از این طریق 6000 دلار کسب درآمد کنند.
Blue Box (جعبهٔ آبی) با تولید سیگنالهایی خاص که در سیستمهای تلفن استفاده میشد، تماسهای راه دور را کنترل میکرد و توسط این ابزار سیگنالها در شبکهٔ AT&T مسیردهی میشدند و امکان برقراری تماس رایگان اما در عین حال غیرقانونی از راه دور فراهم میشد. در واقع، دارندهٔ این دیوایس میتوانست وارد تنظیمات اپراتور شود و به محض این کار امکانات بیشتری در اختیارش قرار میگرفت از جمله اینکه میتوانست با هر جایی که بخواهد به صورت رایگان تماس برقرار کند (جالب است بدانیم از آنجایی که ردیابی این سرویس بسیار دشوار بود، Blue Box مورد توجه متخلفان آن زمان قرار گرفته بود مضاف بر اینکه استیو وازنیاک ادعا میکند که یک بار با استفاده از جعبهٔ آبی توانسته خود را به جای هِنری کسینجر، سیاستمدار ردهبالای آمریکایی و برندهٔ جایزه صلح نوبل، جا بزند و یک بار دیگر هم با پاپ تماس تلفنی برقرار کند!)
پس از کسب موفقیت این دیوایس در بازار، استیو جابز و استیو وازنیاک مسحور ایدهٔ Blue Box شده بودند و این در حالی است که استیو جابز در یکی از مصاحبههایش دربارهٔ این دیوایس اینطور توضیح میدهد که:
ما از اینکه به نحوهٔ ساخت جعبههای آبی پی برده بودیم خوشحال بودیم و کار ما بهترین نمونهٔ دنیا بود. ایدهٔ این کار هم چیز شگفتانگیزی بود؛ اینکه دو نوجوان با ۱۰۰ دلار بتونن صدها میلیارد دلار از زیرساختهای شبکهٔ تلفن سراسر دنیا رو کنترل کنن! تجربههای اینچنینی به ما قدرت ایدهپردازی رو نشون داد؛ قدرت درک این حقیقت که با ساخت این وسیله میشه میلیاردها دلار در سراسر جهان رو کنترل کرد و بدون شک اگه ما جعبهٔ آبی رو نساخته بودیم، امروز اپلی در کار نبود!
در نهایت هم پس از اطلاع، پلیس استیو جابز و استیو وازنیاک ساختن جعبههای آبی را متوقف کردند اما تا همان زمان هم با فروش این ابداع خود توانسته بودند 6000 دلار درآمد کسب کنند.