برنامه‌نویسی Native یا Cross-platform

برنامه‌نویسی Native یا Cross-platform

امروزه کسب‌وکارهای آنلاین بسیاری را می‌بینیم که مبتنی بر دیوایس‌های هوشمندی همچون موبایل و تبلت هستند که برای توسعهٔ اپ اختصاصی خود از توسعه‌دهندگان و برنامه‌نویسان فریلنسر و یا شرکت‌های برنامه‌نویسی کمک می‌گیرند. برنامه‌ریزی درست و انتخاب تکنولوژی مناسب و مد نظر قرار دادن ویژگی‌های UI و UX از یک سو و همچنین میزان کارایی تکنولوژی‌های انتخابی از سوی دیگر، به آن‌ها کمک می‌کند تا بتوانند پروژه را با موفقیت به سرانجام برسانند. نکته‌‌ای که امروزه در توسعهٔ اپ‌های موبایلی می‌بایست مد نظر قرار داد، انتخاب پلتفرم کدنویسی است؛ به عبارت دیگر، با ظهور پلتفرم‌هایی همچون زامارین، آیونیک، فونگپ، تیتانیوم و غیره در مقابل پلتفرم‌های نیتیو، بسیاری از صاحبین کسب‌وکارها بر سر دوراهی قرار می‌گیرند که آیا سفارش یک اپ هیبریدی بدهند یا نیتیو. 

اینکه بخواهیم از راه‌کارهای کراس‌پلتفرم جهت توسعه استفاده کنیم یا از راه‌کارهای نیتیو، خیلی فرق می‌کند! در‌ واقع، پلتفرمی که می‌خواهیم برای آن برنامه‌نویسی کنیم و همچنین زبان برنامه‌نویسی مورد، نظر نقش بسیار بزرگی را در حس کاربر در هنگام استفاده از اپلیکیشن خواهد داشت. برای مثال، آیا اپلیکیشن مد نظر برای کاربران سیستم‌عامل Android است یا iOS؟ اینکه از راه‌کارهای نیتیو جهت توسعه استفاده شود یا از راه‌کارهای به اصطلاح هیبریدی یا کراس‌پلتفرم، کاملاً بستگی به اهداف شرکت توسعه‌دهنده دارد. مهم نیست کدام روش را انتخاب می‌کنید، هر روش برای خود دارای نکات مثبت و منفی است که در ادامه به بررسی تک‌تک آن‌ها خواهیم پرداخت.

آشنایی با برنامه‌نویسی Native

اپ‌های نیتیو هر پلتفرم به وسیلهٔ زبان مخصوص آن پلتفرم ساخته می‌شوند؛ برای سیستم‌عامل Android زبان محبوب Java یا کاتلین استفاده می‌شود، برای Windows زبان‌های #C و VB.NET استفاده می‌شود و برای برنامه‌نویسی iOS از زبان‌های Swift یا Objective-C استفاده می‌شود (توصیه می‌کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با توسعهٔ اپ‌های اندروید با استفاده از زبان سی‌پلاس‌پلاس، به مقالهٔ مزیت‌های اپ اندروید نویسی با ++C نسبت به Java چیست؟ مراجعه نمایید.) این‌ نوع اپلیکیشن‌ها از صفر با هدف اینکه فقط بر روی پلتفرم مورد نظرشان اجرا شوند کدنویسی می‌شوند.

مزایای برنامه‌نویسی Native

برنامه‌نویسی نیتیو مزایای بسیاری دارا است که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره‌ای خواهیم کرد:

1- رابط کاربری

همان‌طور که کارایی اپلیکیشن مهم است، ظاهر اپلیکیشن و همچنین احساسی که کاربر هنگام کار کردن با آن دارد نیز نقش بسزایی در موفقیت آن اپلیکیشن خواهد داشت. به این دلیل که در برنامه‌نویسی نیتیو از امکانات برنامه‌نویسی توسعه‌ داده شده برای آن پلتفرم استفاده می‌شود، ظاهر یا همان User Interface برنامهٔ ساخته شده، ظاهری آشنا برای کاربر است و همین مورد می‌تواند باعث موفقیت آن اپلیکیشن در میان کاربران شود.

2- پرفورمنس 

علاوه بر ظاهر، برنامه‌نویسی نیتیو برای زمانی که کارهای زیادی بر روی اطلاعات باید صورت گیرد و یا حجم زیادی از تصاویر یا ویدیوها مورد پردازش قرار گیرند، مناسب‌تر است. عموماً برنامه‌هایی که به صورت نیتیو نوشته شده‌اند به دلیل آنکه مستقیماً با سیستم‌عامل در ارتباط‌ هستند و می‌توانند با امکانات منحصربه‌فرد ساخته شده برای آن پلتفرم کار کنند، در هنگام اجرا یا لگ ندارند یا لگ‌های بسیار کمی دارند و همین مسئله منجر به ایجاد UX بهتری خواهد شد.

علاوه بر این، استفاده کردن از کدنویسی نیتیو برای برنامه‌هایی که ساختار پیچیده‌ای دارند، احتمال کرش کردن برنامه را به حداقل می‌رساند به این دلیل که به طور خاص برای یک پلتفرم توسعه داده شده است.

3- موقعیت بهتر در بین کاربران 

معمولاً اپلیکیشن‌هایی که به صورت نیتیو توسعه داده شده‌اند در مارکت‌ها بهتر دیده می‌شوند؛ زیرا کاربران به علت بالاتر بودن کارایی و سرعت و کاربرپسندتر بودن، این‌گونه اپلیکیشن‌ها را بیشتر به دیگر دوستان‌شان پیشنهاد می‌دهند و به اشتراک می‌گذارند و هنگام کار با این نوع اپلیکیشن‌ها احساس رضایت بیشتری دارند.

4- یکپارچگی بیشتر با پلتفرم 

اپلیکیشن‌هایی که به صورت نیتیو کدنویسی شده‌اند بر روی پلتفرم هدف بدون هیچ مشکلی کار می‌کنند؛ این امکان باعث می‌شود که بتوان شخصی‌سازی‌های بیشتری را برای اینکه کاربر حس کند اپلیکیشن یکپارچگی بیشتری با وسیلهٔ هوشمندش دارد، انجام داد.

معایب برنامه‌نویسی Native

همان‌طور که در بالا مشاهده شده، برنامه‌نویسی نیتیو از مزایای قابل‌توجه بسیاری برخوردار است اما هرگز فراموش نکنیم هر روشی که به کار گیریم، علاوه بر نقاط قوت، از یکسری نقطه‌ضعف‌ها نیز برخوردار است که در ادامه به برخی از مهم‌ترین‌ آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

  • زمانبر بودن: اینکه بخواهیم اپلیکیشن مورد نظرمان را بر روی پلتفرم‌های مختلف به‌ صورت نیتیو پیاده‌سازی کنیم، به صورت چشمگیری پروسهٔ برنامه‌نویسی افزایش پیدا خواهد کرد. ممکن است کد مشابه برای پلتفرم‌های مختلف قابل استفاده نباشد و نیاز باشد تا برنامه‌نویس زمان بیشتری را برای تبدیل کد به پلتفرم هدف صرف نماید یا حتی کد مورد نظر را بازنویسی کند.
  • نیاز به برنامه‌نویسان حرفه‌ای بیشتری وجود دارد: برای اینکه یک شرکت کد خود را بر روی چند پلتفرم به‌ صورت نیتیو پیاده‌سازی کند، نیاز است تا برنامه‌نویسان حرفه‌ای که در حوزهٔ خاصی تخصص دارند را برای انجام پروژه استخدام کند؛ بسته به پلتفرمی که هدف شرکت است، حداقل به ۲ برنامه‌نویس نیاز است. برای مثال، برنامه‌نویسی که وظیفهٔ توسعه بر روی پلتفرم Android را بر عهده دارد و برنامه‌نویس دیگر وظیفه توسعهٔ اپلیکیشن بر روی پلتفرم iOS. 
  • گران‌تر تمام شدن: هزینه‌ای که لازم است تا شرکت صرف حقوق برنامه‌نویسان کند × مدت زمانی که پروسهٔ برنامه‌نویسی طول می‌کشد، ممکن است هزینه را به 2 تا 3 برابر روش هیبریدی افزایش دهد که مسلماً این اختلاف هزینهٔ نسبتاً قابل‌توجه برای کارفرما خیلی توجیه‌پذیر نخواهد بود.

آشنایی با برنامه‌نویسی Cross-platform

اپلیکیشن‌های کراس‌پلتفرم با یک سورس‌کد تولید می‌شوند و بعداً برای اینکه بر روی پلتفرم‌های مختلفی اجرا شوند، تغییراتی بر روی سورس‌کد اصلی صورت می‌گیرد تا به صورت کامل برای پلتفرم هدف بهینه شود. اپلیکیشن‌های کراس‌پلتفرم یک راه‌کار همه‌جانبه برای اجرای یک اپلیکیشن بر روی چندین پلتفرم هستند و نیاز به توضیح نیست که امروزه این راه‌کار نزد برنامه‌نویسان از یک سو و همچنین در نظر صاحبین کسب‌وکارهای آنلاین از سوی دیگر از محبوبیت خاصی برخوردار شده است زیرا باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه می‌شود.

مزایای برنامه‌نویسی Cross-platform

به طور کلی، از مزایای برنامه‌نویسی کراس‌پلتفرم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • صرفه‌جویی در زمان: برخلاف برنامه‌نویسی نیتیو، برنامه‌نویسی کراس‌پلتفرم یا هیبریدی با یک سورس‌کد بر روی چندین پلتفرم اجرا می‌شود، که همین باعث می‌شود تا شرکت‌های برنامه‌نویسی مجبور به تغییرات و یا حتی از اول نوشتن کد برای یک پلتفرم خاص نشوند.
  • مقرون به صرفه بودن: کسب‌وکارها می‌توانند هزینه‌ها را کاهش دهند و برنامه‌نویسان کمتری را به ازای هر پروژه به خدمت گیرند؛ همچنین می‌توانند کد را یک‌بار بنویسند و بر روی چندین پلتفرم اجرایش کنند. این راه‌کار می‌تواند منجر به افزایش سرعت پروسهٔ توسعه و همچنین کارآمدتر شدن پروسهٔ توسعه اپ شود.
  • بیشینه شدن سود: جدا از کاهش هزینه‌های تولید اپلیکیشن، برنامه‌نویسی کراس‌پلتفرم از طریق ارائه اپلیکیشن بر روی مارکت چندین پلتفرم می‌تواند به بیشترین سود حاصل از فروش اپلیکیشن برسد.
  • ساده‌تر بودن به‌روزرسانی و شروع به اجرای پروژه: استارت اولیه، همچنین به‌روزرسانی‌های بعدی و تغییراتی که در اپلیکیشن ایجاد می‌شوند، می‌تواند به صورت هم‌زمان بر روی چندین پلتفرم اعمال شود.

معایب برنامه‌نویسی Cross-platform

همچون روش نیتیو، برنامه‌نویسی کراس‌پلتفرم هم دارای معایب خاص خود است که در ادامه به برخی از مهم‌ترین آن‌ها اشاره‌ای خواهیم داشت:

کاهش سرعت اجرا: اپلیکیشن‌های کراس‌پلتفرم نمی‌توانند همچون کد نیتیو نوشته شده با آن پلتفرم یکپارچه شده و بدون مشکل کار کنند! به این علت که کد کراس‌پلتفرم نمی‌تواند مستقیماً با سیستم‌عامل دیوایس مورد استفاده در تعامل باشد، در نتیجه ممکن است در خلاء نبود دسترسی مستقیم به سخت‌افزار، دیوایس دچار لگ شده و یا حتی هنگ شود! 

عدم امکان یکپارچه شدن با دستگاه کاربر: اپلیکیشن‌هایی که به این صورت نوشته شده‌اند نمی‌توانند با تنظیماتی که کاربر بر روی دستگاهش انجام داده است یکپارچه شوند و در نتیجه کاربر با یک اپلیکیشن که نمی‌تواند از تمام ویژگی‌های دستگاهش استفاده کند رها می‌شود که همین مسئله منجر به صدمه زدن به یو‌ایکس می‌شود.

دیدگاه شما در مورد مزایا و معایب هر کدام از روش‌های Native یا Cross-platform چیست؟ نظرات، دیدگاه‌ها و تجربیات خود را با دیگر کاربران سکان آکادمی به اشتراک بگذارید.

از بهترین نوشته‌های کاربران سکان آکادمی در سکان پلاس


online-support-icon