TJBot را می‌توان با قطعات مقوا ساخت و یا اینکه پرینت سه‌بُعدی از آن گرفت اما مغز TJBot، یک کامپیوتر کوچک لینوکسی Raspberry Pi است که با استفاده از سرویس Watson کمپانی IBM به دنیا عرضه شده است.
با برنامه‌نویسی، این ربات می‌تواند ببیند، بشنود، صحبت کند، زبان‌های مختلف را ترجمه کند و به احساسات شما پاسخ دهد!
مریم عاشوری دانش‌آموختهٔ دکتری طراحی سیستم، یکی از اعضاء و همچنین مدیر تیم تحقیقاتی IBM است. وی بر این باور است که می‌تواند پتانسیل TJBot را آشکار کرده تا بدین ترتیب دانش‌آموزان و اعضای جامعهٔ اپن‌سورس با IBM Watson بیشتر آشنا شوند. مریم عاشوری در توصیف خود می‌گوید:
بخشی از وجودم دانشمند علوم کامپیوتر هست و بخشی دیگر تحلیل‌گر تجربهٔ کاربری و قسمت دیگری از من یک هنرمنده و من عاشق اینم که به فصل مشترک جنبه‌های مختلف وجودم بپردازم.
یک مثال از درهم‌آمیختگی جنبه‌های مختلف شخصیت مریم عاشوری، طراحی فیزیکی اتاقی است که جلسات مهمی در آن برگزار شده و تصمیمات مهمی در آن گرفته می‌شود. در اتاقی که وی طراحی نموده، افراد با یکدیگر و همچنین با عوامل هوشمند ارتباط برقرار می‌کنند و این در حالی است که این عوامل هوشمند به منظور افزایش کیفیت تعاملات و تصمیمات در این اتاق تعبیه شده‌اند. وی در بررسی‌های خود متوجه شد که حال و هوای روحی افراد شدیداً بر کیفیت تصمیماتی که می‌گیرند تأثیرگذار است و از این روی برای کاهش فشار و استرس، در اتاق‌های تصمیم‌گیری تأثیر باغ مجازی ذِن، تنظیم نور محیط و پخش ویدئوهای مراقبه را مورد آزمایش قرار داد مضاف بر اینکه جَوی الهام‌بخش را برای این اتاق طراحی نمود تا سطح خلاقیت افراد حاضر در جلسه را افزایش دهد.
پژوهش‌های مریم عاشوری در رابطه با Embodied Cognition (ایدهٔ استفاده از هوش مصنوعی در زندگی روزمره)، به انجام پروژه‌ای منتهی شد که به افراد کمک می‌کند تا با نحوهٔ استفاده از تکنولوژی واتسون بیشتر آشنا شوند (برای آشنایی بیشتر با این فناوری، به مقالهٔ هوشمندتر شدن ابر رایانه واتسونِ IBM با بهبود API برای قابلیت های سخنرانی، زبان و بینایی مراجعه نمایید.) وی همچنین در مورد این پروژه معتقد است:
تلاش تیم ما بر این بود که روش‌های جالب و سرگرم‌کننده‌ای رو به مردم معرفی کنیم تا با استفاده از فناوری واتسون بتونن چیزهایی رو که دوست دارن بسازن. ما در این تیم ایده‌پردازی‌های فراوانی انجام داده و نمونه‌های اولیهٔ زیادی رو مثل صندلی شناختی که می‌تواند حالت جسمی شما رو ارزیابی کنه و یا لامپ شناختی که می‌تونه به صدای شما واکنش نشون بده طراحی کردیم اما چیزی که همهٔ ما واقعاً عاشقش شدیم یک ربات مقوایی بود که به احترام Thomas J. Watson (نخستین رئیس و مدیرعامل آی‌بی‌ام)، TJBot نامیده شد. هر چند ما در ساخت این ربات تکنولوژی واتسون رو در یک پیکرهٔ مقوایی به کار می‌بریم، اما می‌شه تصور کرد که همین قابلیت‌ها به دیوارها، مبلمان منزل و سایر اشیاء روزمرهٔ زندگی اضافه شن.
TJBot نخستین بار در گردهمایی توسعه‌‌دهندگان واتسون در ماه نوامبر سال ۲۰۱۶ به دو گروه هدف معرفی شد که طراحان محصول و دانش‌آموزان بودند. مریم عاشوری در مورد انتخاب این دو گروه معتقد است که طراحان محصول به این علت انتخاب شدند که به ساختن چیزهای جدید با استفاده از قطعات مختلف علاقمندند و دلیل انتخاب دانش‌آموزان این بود که معتقدیم واتسون از قابلیت‌های بالقوهٔ فراوانی برای آموزش برنامه‌نویسی به کودکان برخوردار است.
به گفتهٔ مریم عاشوری، TJBot تجربه‌ای برای بررسی و درک این موضوع است که چگونه یک پکیج Do It Yourself یا به اختصار DIY می‌تواند در مورد برنامه‌نویسی با سرویس‌های شناختی واتسون، به مردم آموزش دهد. وی اعتقاد دارد که آن‌ها تجارب زیادی از این آزمایش به دست آورده و در طراحی‌های بعدی خود از آن‌ها بهره خواهند برد به طوری که او پس از این تجربه قصد دارد تا در پژوهش‌های آیندهٔ خود پا را از حوزهٔ رایانش متعارف و سنتی فراتر بگذارد و در همین راستا گفته است:
پروژهٔ بعدی من بر Quantum Computing (رایانش کوانتومی) متمرکز خواهد بود. در حال حاضر ما در حال فکر کردن در مورد راهی برای آموزش به مردم در رابطه با رایانش کوانتومی و نحوهٔ برنامه‌نویسی کامپیوترهای کوانتومی هستیم.
در واقع، رایانش کوانتومی مبحثی جدید است که غول‌های نرم‌افزاری دنیا همچون مایکروسافت، آی‌بی‌ام و ... در تلاش برای دستیابی به آن هستند که برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه، می‌توانید به مقالهٔ کامپیوتر کوانتومی (Quantum Computer) چیست؟ مراجعه نمایید.
