ترفندهایی که کمک می‌کنند به دولوپر بهتری مبدل گردیم

با در نظر گرفتن این فرض که هیچ‌یک از مواردی که در ادامه گفته خواهند شد را نباید به‌ عنوان یک اصل خلل‌ناپذیر در‌ نظر گرفت، در این پُست قصد داریم ترفندهایی را به اشتراک بگذاریم که با پیروری از آن‌ها به دولوپر بهتری مبدل خواهید شد.

۱. از نوشتن کد‌هایی که فکر می‌کنید در آینده به آن‌ها نیاز خواهید داشت ولی در حال حاضر ضروری نیستند، خودداری کنید.

۲. وقت‌تان را با تست‌ کردن‌های بیهوده هدر ندهید! اکثر لایبرری‌ها و فریمورک‌هایی که به بازار عرضه شده‌اند نیازی به تست چندانی ندارند مگر اینکه وسواس به تست‌ کردن آن‌ها داشته باشید.

۳. دفعهٔ سومی که یک قطعه کد را مجدد می‌نویسید، شاید بهتر باشد که آن‌ را از کد اصلی خارج کرده، در متد یا کلاسی مجزا قرار داده و مفاهیم OOP را وارد برنامهٔ خود کنید. 

۴. وقتی بحث API به میان می‌آید، در نظر داشته باشید که موارد ساده باید ساده و موارد پیچیده باید ممکن باشند. به عبارتی، اول برای شرایط ساده و ابتدایی کد بزنید که نَه کانفیگی لازم است و نَه پارامتری. اگر چنین چیزی امکان‌پذیر بود، سپس برای حالات دیگر کدتان را توسعه دهید و تنظیمات و پارامتر‌هایی را به آن اضافه کنید.

۵. برای پروسهٔ تست اپلیکیشن، باید تمامی قسمت‌‌های سورس‌کد تست شود زیرا قطعاً همیشه قسمت‌هایی از کد به‌ دلایل مختلفی تست نشده باقی می‌مانند که اگر دلیل نادیده گرفته شدن نبود وقت باشد، مطمئن باشید وقت بیشتری را بعداً برای رفع اشکال از شما خواهد گرفت! در یک کلام، کد تست نشده یک نقطه ضعف بزرگ است.

۶. سورس‌کد نیاز به نگهداری دارد؛ پس تا می‌توانید کد کمتری بنویسید، کدهای اضافی را نگاه ندارید و از نوشتن کد‌هایی که لازم ندارید خودداری کنید.

۷. در حقیقت در گذر زمان کامنت‌‌ها تبدیل به دروغ می‌شوند چرا که فقط اندک افرادی وجود دارند که پس از ریفتکتور کردن سورس‌کد، کامنت‌‌ها را هم آپدیت می‌کنند! هرچند کامنت‌گذاری سورس‌کد را خوانا‌تر می‌کند، اما بهتر است جایی که کد واضح نیست چه کاری انجام می‌دهد یا وقتی شرایط خاص و نادری را می‌خواهید برای همکاران‌تان مشخص کنید، از کامنت استفاده کنید (برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره، توصیه می‌کنیم به مقالهٔ آیا روش مورد تأییدی برای کامنت‌گذاری در کدها وجود دارد؟ مراجعه نمایید.)

۸. همیشه بدترین شرایط را در ذهن خود پیش‌بینی کنید که چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد زیرا این تمرین به شما کمک می‌کند بسیاری از باگ‌ها را قبل از اینکه حتی اتفاق بیافتند، برطرف کنید.

۹. برای بسیار از تَسک‌ها، استفاده از توابع پیش‌فرض هر زبان برنامه‌نویسی راه بسیار سریع‌تری نسبت به این است که توابع‌تان اختصاصی خودتان را بنویسید (به طور مثال، هرگز سعی نکنید الگوریتم‌های هَشینگ خود را توسعه دهید.)

۱۰. اگر تابع و یا متدی بیشتر از ۳۰ خط شد، بهتر است به چند تابع یا متد کوتاه‌تر تقسیم‌اش کنید.