وقتی دولوپری به تنهایی کد میزند، وی تفسیری شخصی از مسألهٔ پیشرو خواهد داشت و بالتبع هم راهکاری که اتخاذ میکند کاملاً شخصی خواهد بود. جالب است بدانیم گرچه برخی دیگر دولوپرها در یک تیم کار میکنند، اما باز هم ممکن است راهکارهایی که به کار میگیرند تکی و کاملاً شخصی باشند غافل از اینکه کدی که مینویسند، روزی میبایست توسط دیگر دولوپرها دیباگ شود، توسعه داده شود و یا نگهداری گردد.
آنچه در مورد توسعهٔ نرمافزار امروزه خیلی مورد توجه نمیگیرد این است که برخی کدنویسی را صرفاً یک مهارت فنی تلقی میکنند اما این در حالی است که توسعهٔ نرمافزار ترکیبی از مهارتهای فنی + مهارتهای اجتماعی و ارتباطی است!
زمانی که ما در یک تیم نرمافزاری کد میزنیم، بایستی توجه داشته باشیم که کیفیت کد ما میتواند کیفیت کد سایر دولوپرها را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد. به عبارت دیگر، اگر یکی از اعضای تیم توسعه به کار با کیفیت اعتقاد نداشته باشد و یا آنطور که باید و شاید حرفهای نباشد، این عدم مهارت وی میتواند سطح کدنویسی دیگر اعضای تیم را هم پایین بکشاند و این در حالی است که تأثیرات منفی این قضیه کل تیم را تحتالشعاع خود قرار خواهد داد.
در واقع، وقتی که ما تمیز کدنویسی کنیم، سورسکدی که از ما به دیگر همکارانمان به ارث میرسد منجر به این خواهد گشت که ایشان هم با همان فرمان پروژه را ادامه دهند و این بدان معنا است که اگر ما خشت اول را درست بنا نهیم، این فرهنگ در میان تکتک اعضای تیم شکل خواهد گرفت که به کار باکیفیت، کدنویسی تمیز و اصولی پایبند باشند (البته عکس این موضوع هم کاملاً صادق است).