به عنوان یک برنامه نویس، دیر یا زود متوجه خواهید شد که گرچه زیاد کار کردن و سخت کوشی شرط لازم برای موفقیت در این حوزه است، اما هرگز شرط کافی نبوده و صرفاً با کار زیاد نمی‌توان به موفقیت‌های چشمگیری در این زمینه دست یافت.

به طور مثال، فرض کنیم که شما و تعدادی از همکارانتان روی پروژه یی در حال کار کردن هستید؛ ماندن زمان های طولانی در آفیس یا شرکت و کد زدن روی پروژه هرگز بدان معنا نیست که شما ارزش بیشتری در این پروژه می آفرینید. گاهی اوقات پیش می‌آید که حتی با کمتر کار کردن، شما می‌توانید ارزش بیشتری برای تیم نرم افزاری خود رقم بزنید. حال ممکن است بپرسید که چطور؟

برنامه نویسی و به طور کلی توسعه ی نرم‌افزار دربرگیرنده ی یادگیری مداوم است؛ هرچه شما بیشتر روی پروژه یی وقت می‌گذارید، بیشتر با جنبه‌های مختلف پروژه آشنا شده و بالتبع زوایای بیشتری از پروژه را درک کرده که در نهایت می‌توانند منجر به یافتن راه کارهای به مراتب بیشتر و بهینه‌تری گردند.

برنامه نویسی حرفه یی همچون دوی سرعت نیست که شما موظف باشید یک مسیر مشخص را در سریع‌ترین زمان ممکن طی کرده تا به انتهای مسیر برسید. بسیاری از پروژه های برنامه نویسی همچون صخره نوردی است؛ به عبارت دیگر، هرگز نمی‌توان این‌گونه تصور کرد که یک مسیر از صخره ها را انتخاب کرده و با بیشترین سرعت ممکن از آن‌ها بالا رفت. پروژه های برنامه نویسی نیاز به تحلیل فرایندها -یا در صخره نوردی تحلیل مسیرهای مختلف و کم خطر- دارند و شما به عنوان یک برنامه نویس حرفه یی می بایست با سرعتی یکنواخت به مسیر خود ادامه داده و هر کجا که احساس کرده‌اید مسیر را اشتباه رفته اید،‌ بازگشته و مسیر به مراتب بهتری اتخاذ نمایید.

علاوه بر این، یک برنامه نویس خوب می بایست همواره تشنه ی یادگیری اطلاعات عمومی در زمینه ی توسعه ی نرم‌افزار از یک سو و همچنین یادگیری تکنیک های برنامه نویسی با زبان مد نظر به صورت تخصصی از سوی دیگر باشد. در این راستا، نیاز به مطالعه ی کتب مختلف، شرکت در سمینار/وبینارهیا مربوطه، ارتباط با افراد حرفه یی این حوزه، امتحان کردن ابزارهای جدیدی که به بازار عرضه شده‌اند و … خواهید داشت.

به عنوان یک برنامه نویس حرفه یی، همان‌طور که مثلاً پزشکان خود را آپدیت نگاه می‌دارند تا بتوانند جان بیماران خود را نجات دهند، نیاز دارید تا آپدیت باشید و همواره از آخرین دستاوردهای حوزه ی کاری خود مطلع بوده و آن‌ها را به خدمت گیرید.

به جای این که در زمان استراحت خود -بعد از ظهرها، آخر هفته‌ها و در تعطیلات- کماکان روی پروژه یی که در دست دارید کد بزنید، این زمان گرانبها را به مطالعه در حوزه ی کاری خود اختصاص دهید و پس از مدت زمانی -مثلا ۶ ماه- تفاوت چشمگیری در توانمندی‌های خود مشاهده خواهید کرد.

کار زیاد ضمانت موفقیت در برنامه‌نویسی نیست!