از یک دید کلی میتوان پرسنل فروشگاههای را به ۲ گروه مختلف تقسیمبندی کرد: گروهی از فروشندگان که نیمهٔ پر لیوان را میبینند و گروه مقابل که صرفاً روی نیمهٔ خالی متمرکز هستند! به نظر میرسد که برای روشنتر شدن این مسأله، باید از یک مثال روزمره کمک گرفت.
وقتی که به یک فروشگاه زنجیرهای برای خرید میرویم، برخی فروشندگان هستند که وقتی سؤالی عجیب و غریب از ایشان میپرسیم، مثلاً نوعی شربت که بسیار کممصرف است و فقط تعدادی فروشگاه خاص آن را عرضه میکنند، درخواست ما به عنوان یک مشتری را هرگز رد نکرده و فوراً با گفتن جملهای همچون «خیر. متأسفانه ما این محصول را نداریم!» به قضیه فیصله نمیدهند بلکه این درخواست در ظاهر عجیب و غریب ما را به عنوان یک فرصت نگاه کرده، اگر هم خودشان در این رابطه اطلاعی نداشته باشند از سایر همکارانشان کمک گرفته تا بلکه ایشان بتوانند راهنمایی کنند و در نهایت هم اگر کمکی از دست هیچکس برنیاید، نام و مشخصات محصول مد نظرتان را گرفته تا برایتان تهیه کنند.
در نقطهٔ مقابل این دست فروشندگان، گروهی دیگر قرار دارند که اصلاً مشتریمدار نیستند و صرفاً با گفتن جملهای همچون «خیر. نداریم!» خود را خلاص میکنند.
پس از این مقایسه، حال قصد داریم نگاهی به رویکرد دولوپرها در تعامل با دیگر همکارانشان بیندازیم. در واقع، از یک دید کلی هم میتوان دولوپرها را به گروهبندی مشابهی همانند آنچه در فروشگاههای زنجیرهای وجود دارد تقسیم کرد. برخی دولوپرها هرگونه پیشنهاد، اعمال ویژگی جدید و به طور کلی هر درخواستی را به عنوان دردسر میبینند و تمام تلاش خود را به کار میبندند تا آن را در نطفه خفه کنند!
در مقابل، برخی دولوپرها رویکردی به مراتب حرفهایتر اتخاذ کرده و هرگونه پیشنهاد و درخواستی را به منزلهٔ فرصتی برای بهینهتر کردن نرمافزار یا اپلیکیشن و بهبود تجربهٔ کاربریاش میبینند و این همان ویژگیای است که یک دولوپر تمام عیار میبایست داشته باشد.
خیلی از اوقات با بله گفتن به درخواستهایی که از طرف مدیرعامل، مدیر محصول، مدیر پروژه، مشتری و یا حتی کاربران میآیند، اصلاً نیازی به کدزنی قابلتوجهی نیست بلکه با چند تغییر کوچک، میتوان به درخواست ارسال شده جامعهٔ عمل پوشید.
حال گاهیاوقات ممکن است با درخواستهایی مواجه شویم که در تضاد با استراتژیهای توسعهٔ نرمافزار موجود است. اگر شما جزو آن دسته از دولوپرهایی هستید که ابتدا به ساکن کلمهٔ نه از زبانتان بیرون میآید، در چنین مواقعی سعی کنید سریع پاسخ ندادن را تمرین کنید و در صورت امکان، در حین فرایند تصمیمگیری به غیر از خودتان از دیگر اعضای تیم توسعهٔ نرمافزار هم بخواهید تا حضور داشته باشند تا بلکه بتوانند موضعگیری شما را تا حدی خنثی کنند و یا پاسخی منطقی در ارتباط با عدم امکان پیادهسازی قابلیت مد نظر به طرف مقابل ارائه گردد.