پیش از هر گونه توضیحی، سناریویی تعریف می‌کنیم تا ببینیم برای چند درصد از ما آشنایی دارد؛ نرم افزاری نوشته‌ایم -مثلا یک وب اپلیکیشن- حال نیاز است تا یکسری دیتای اولیه وارد دیتابیس کرده تا بتوانیم تست نهایی را انجام دهیم. پیش از هر چیز، چند یوزر می بایست تعریف کنیم؛ برای این کار، از نام کاربری‌هایی همچون ali1, ali2 و ali3 استفاده می کنیم. اکنون تک تک این یوزرها را می بایست به یک گروه کاربری ربط دهیم. مثلاً گروه‌های کاربری ادمین، کاربر معمولی و کاربر میهمان (در ضمن، برای ثبت نام در سایت، برای انتخاب نام کاربری حتماً می بایست هشت کاراکتر وارد کرد اما چون در مرحله ی تست است و قصد داریم برای ثبت نام و مهم‌تر از آن لاگین کردن، تعداد کاراکتر کمتری را وارد کنیم، بخشی از کد که مسئول چک کردن تعداد کاراکترهای نام کاربری است که کامنت می کنیم.)
به علاوه این که آقا/خانم برنامه نویس برای تست یک اینپوت فرم -مثلا ناحیه یی برای وارد کردن نام خانوادگی- عبارت jfldjf'sdjfsjf یا چیزی شبیه به آن را وارد می کند! سناریو را بیش از این ادامه نمی‌دهیم اما پر واضح است که مثال‌های زیادی از این نوع رفتارهای توسعه دهندگان می‌توان زد به این صورت که از آنجا که ایشان فکر می‌کنند در مرحله ی تست هیچ کس کد ایشان را نمی بیند، از دیتای غیر واقعی و … استفاده می کنند.
وقتی ما به عنوان یک توسعه دهنده و گاهی اوقات هم تست کننده ی نرم افزار اقدام به تست می کنیم، تحت هیچ عنوان نمی بایست از نام های کاربری همانند آنچه در بالا گفته شد برای ثبت نام استفاده کنیم؛ علاوه بر این، برای تست کردن فرم ها و ... حتما می بایست دیتای واقعی وارد کنیم چرا که آدم های واقعی قرار است که این نرم افزار را مورد استفاده قرار دهند و در غیر این صورت، احتمال زیادی وجود دارد که به هدف نهایی خود که همان ارائه ی یک محصول باکیفیت و بدون باگ است نرسیم.
خیلی از اوقات پیش می آید زمانی که برای تست نرم افزار خود بخشی از کد را کامنت می کنیم -از روی تنبلی- زمانی که می خواهیم محصول نهایی را Deploy (دیپلوی یا منتشر) کنیم، فراموش می کنیم که بخش مد نظر را از کامنت خارج کنیم و این می تواند تبعات بسیاری مخربی داشته باشد!
خلاصه ی کلام این که تست کردن به این روش می‌تواند آینده ی اپلیکیشن را تحت الشعاع قرار دهد. همواره سعی کنید در فرایند تست محصول نهایی، از دیتای شبیه به واقعی استفاده کنید چرا که در بسیاری از مواقع، دیتای تستی -به صورت ناخواسته- منتشر شده و در اختیار End-user ها قرار می‌گیرد و نیاز به توضیح نیست که امروزه با وجود شبکه‌های اجتماعی، هر گونه «کم کاری» از طرف تیم برنامه نویسی شما می تواند در معرض دید هزاران کاربر بالقوه قرار گرفته و آبروی تیم برنامه نویسی شما را به کلی تحت تأثیر قرار دهد.