بسیاری از نرم‌افزارها و اپلیکیشن هایی که ما امروزه می‌بینیم و به موفقیت‌های نسبتاً خوبی هم دست پیدا کرده‌اند هرگز کدنویسی آن‌ها از صفر شروع نشده است بلکه این دست نرم‌افزارها با استفاده از ابزارهای موجود -در اینجا منظور از ابزار کامپوننت ها، کتابخانه ها، فریم ورک ها و … است- ساخته شده اند. در همین راستا، زمانی که قصد شروع پروژه ای را داریم حتماً می بایست مناسب‌ترین ابزارها را برای پروژه خود انتخاب کنیم و هرچه پروژه ما بزرگ‌تر باشد، لزوم تحقیق در این زمینه نیز بیشتر خواهد شد.
در ارتباط با دلایلی که چرا برخی از پروژه ها از صفر کدنویسی نمی‌شوند و در آن‌ها از کامپوننت ها و کتابخانه‌های موجود استفاده می شود، می‌توان موارد زیر اشاره کرد:
- نرم‌افزارها و اپلیکیشن ها در طول زمان رشد می کنند، پیچیده‌تر می‌شود و در نهایت نسبت به نسخه بتای خود به مراتب حرفه‌ای تر می‌شوند و این در حالی است که زمان اختصاص یافته برای توسعه این دست نرم‌افزارها و اپلیکیشن ها محدود و محدودتر می گردد. منطقی‌تر به نظر می‌رسد اگر برنامه نویسان بیشتر از آن که روی کدنویسی زیرساخت پروژه زمان صرف کنند (که در اکثر پروژه ها این زیرساخت تاحدودی مشابه است)، تمرکز خود را روی کدنویسی بخش‌های اختصاصی پروژه شان متمرکز سازند.
- کامپوننت ها و فریم ورک هایی که در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند به مراتب دارای باگ های کمتری نسبت به کدهایی هستند که یک برنامه نویس فریلنسر در اتاق کارش می نویسد!
- بسیاری از فریم ورک های موجود در بازار به صورت رایگان در اختیار توسعه دهندگان قرار می‌گیرد و همین مسأله حاکی از آن است که هزینه‌های مرتبط با توسعه یک پروژه به مراتب کاهش خواهد یافت.
- توسعه زیرساخت پروژه در زمینه‌های مختلف مثل امنیت، راندمان و … کاری حساس، دقیق، زمان بر و پرهزینه است اما اگر شما از کامپوننت های متن باز و رایگان استفاده کنید، می توانید از به روزرسانی به هنگام و ساختاری پروژه خود اطمینان حاصل کنید.
| به خاطر داشته باشید |
| توجه داشته باشیم که شرکت فیسبوک ابتدا برای برنامه نویسی این شبکه ی اجتماعی از زبان برنامه نویسی PHP استفاده کرد اما پس از آن که این شبکه جای خود را در میان کاربران باز کرد و به درآمدزایی هنگفتی دست یافت، مدیران این شرکت تصمیم گرفتند زبان اختصاصی این شرکت تحت عنوان Hack را توسعه داده و شبکه ی اجتماعی فیسبوک را روی آن بنا کنند. |
آنچه مسلم است این که انتخاب ترکیبی از ابزارهای موجود برای توسعه اپلیکیشن خود کاری حساس بوده و نیازمند برخورداری از تجربه در این زمینه است. برای همین منظور، راه کارهایی را در ادامه برای شما آورده‌ایم که می‌تواند به شما در انتخاب ابزار مد نظرتان کمک شایانی کند:
- هر ابزاری در یک بستر خاص بهترین اثربخشی را خواهد داشت. منظور ما در اینجا از بستر عبارت است از ساختار دیتابیس، پروتوکل های ارتباطی، سرور، وب سرویس، ای پی آی و … پس این احتمال وجود دارد ابزاری که شما انتخاب کرده‌اید با بستر توسعه نرم افزاری تان همخوانی نداشته باشد و همین مسأله منجر به پیچیده‌تر شدن پروژه شما خواهد شد.
- ابزارهایی که امروزه مشاهده می‌کنیم از عمر مشخصی برخوردارند و زمانی که آپدیتی برای آن‌ها به بازار عرضه می‌شود و یا نسخه جدیدی از آن‌ها در دسترس توسعه دهندگان قرار می گیرد، ممکن است -اگر نگوییم حتماً همین‌طور است- شاهد تغییرات بسیاری نسبت به نسخه قدیمی باشیم که گاهی اوقات نسخه های جدید از یک ابزار خاص -مثلا یک فریم ورک برنامه نویسی- دارای تغییرات ساختاری زیادی نسبت به نسخه قبلی است که آن ها را اصلا غیر قابل مقایسه می کند. به طور مثال، فریم ورک برنامه نویسی تحت وب لاراول، در نسخه ۵ خود کاملاً ساختار این فریم ورک را تغییر داده و این در حالی است که اگر شما از نسخه ۴ این فریم ورک استفاده می‌کرده اید و حال قصد مهاجرت به آخرین نسخه را دارید، کل پروژه شما دستخوش تغییر خواهد شد (توجه داشته باشیم که هرچه تعداد فریم ورک ها و ابزارهای استفاده شده در پروژه ما بیشتر باشد، عمق این فاجعه هم بیشتر خواهد شد!)
- برخی از ابزارهای موجود نیازمند کانفیگ یا تنظیم کردن هستند که مسأله تنظیم کردن آن‌ها شاید نیازمند صرف وقت و هزینه قابل توجهی باشد.
- برخی از ابزارهای به اصطلاح رایگان آن طور که باید و شاید Free نیستند. در ابتدا ما تصور می‌کنیم که ابزار مد نظر ما کاملاً رایگان است و شروع به استفاده از آن می‌کنیم اما وقتی پروژه به جاهای حساس خود می‌رسد و نیازمند استفاده از کامپوننت های خاصی است، کاشف به عمل خواهد آمد که می بایست بخشی از سورس کد را از توسعه‌دهنده اصلی خریداری کنیم و همین مسأله می‌تواند آینده نرم‌افزار ما را تحت الشعاع قرار دهد.
- برخی از ابزارها پس از توسعه نرم‌افزار با آن‌ها برای ما محدودیت ایجاد می کنند. به طور مثال، برخی از لایسنس های نرم افزاری هستند که توسعه دهندگانی که از آن‌ها استفاده می‌کنند را ملزم به انتشار نرم افزارشان به علاوه سورس کد آن به صورت کاملا باز و رایگان می‌کنند که چنین محدودیتی مسلما برای خیلی از توسعه دهندگان خوشایند نخواهد بود!
آنچه مسلم است این که تصمیم گیرنده نهایی خود شما خواهید بود لذا می بایست تا حد ممکن کدهایی که مرتبط با زیرساخت پروژه می‌شوند را با استفاده از بهترین ابزار یا فریم ورک موجود توسعه داده و کدهای مرتبط با ماژول اختصاصی پروژه خود را شخصاً کدنویسی کنید.