چیزی که با فلسفه ی لینوکس عجین است، مسأله یی است تحت عنوان «حق انتخاب» و زمانی هم که پای حق انتخاب به میان می آید، با چراها و بحث و جدل های بسیاری مواجه می شویم. در همین راستا، سؤالات بسیاری به ذهن خطور می‌کند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کدام محیط دسکتاپ لینوکسی از همه بهتر است؟
- کدام نسخه از همه User Friendly تر یا «کاربرپسندتر» است؟
- کدام نسخه از نرم افزارهای بهتری برخوردار است؟
- و بسیاری سؤال دیگر

به طور مثال، از سال‌ها پیش جنگی مابین رابط های کاربری GNOME و KDE وجود داشته که کدام یک بهتر است. آنچه مسلم است این که در این حوزه بیش از هر چیزی سلیقه ی کاربران دخیل است؛ نسخه یی که برای یک کاربر بسیار عالی است ممکن است برای کاربر دیگری مزخرف باشد و بالعکس. آنچه در ادامه ی این آموزش قصد داریم مد نظر قرار دهیم، مقایسه یی است مابین محیط های مختلف دسکتاپ و این که چه محیطی برای کدام گروه از کاربران مناسب تر است.

Ununtu Unity

دسکتاپ یونیتی توزیع اوبونتو گزینه یی مدرن است که نیاز بسیاری از کاربرانی که علاقمند به محیطی کاربرپسند، کاربردی و راحت دارند را مرتفع ساخته است. یک از ویژگی‌های این دسکتاپ، قابلیتی تحت عنوان Head Up Display که به اختصار HUD خوانده می شود. با فشردن دکمه ی Alt، پنجره یی در معرض دیدتان قرار می‌گیرد که می‌توانید نام اپلیکیشن مد نظر خود را تایپ کرده و اینتر کنید؛ در واقع، این قابلیت تا حدودی شما را از استفاده از ماموس بی‌نیاز می سازد. به طور کلی، اوبونتو برای کاربرانی که تازه به لینوکس مهاجرت کرده‌اند توصیه می‌شود (این آموزش نیز با استفاده از سیستم عامل اوبونتو تألیف شده است.)

GNOME 3

گنوم ۳ یک رویکرد مینیمالیستی در طراحی رابط کاربری پیش گرفته است. اگرچه در ظاهر به نظر می‌رسد که گزینه هایی که به آن‌ها دسترسی دارید اندک هستند، اما با باز کردن Dash (پنجره یی برای جستجو در اپلیکیشن ها) قابلیت‌های زیادی در اختیار شما قرار خواهد گرفت. اگر شما کاربر باتجربه یی هستید و به دنبال محیط دسکتاپی همچون Ubuntu Unity هستید اما در عین حال تمایل دارید تا این قابلیت را داشته باشید تا بتوانید بسته به نیاز خود، تغییراتی در رابط کاربری ایجاد کنید، GNOME 3 گزینه مناسبی می‌تواند برای شما باشد.

Cinnamon

تیم توسعه ی توزیع Linux Mint کمبودهایی در محیط دسکتاپ گنوم مشاهده کرد، لذا تصمیم گرفتند رابط کاربری اختصاصی خود را از روی گنوم طراحی کنند. در نتیجه، یک محیط دسکتاپ بوجود آمد تحت عنوان Cinnamon که تلفیقی از GNOME 2 و GNOME 3 است.

سینامون نسبت به گنوم ۳، قابلیت شخصی سازی به مراتب بیشتری را در اختیار کاربران قرار می دهد. با در نظر گرفتن دکمه ی Start و دیگر اجزای رابط کاربری، سینامون فضایی برای کاربرانی که از ویندوز مهاجرت کرده‌اند ایجاد می‌کنند تا خیلی حس غریبی نکنند! در صورتی هم که کاربری خیلی از رابط کاربری خوشش نیاید، به راحتی می‌تواند تغییرات مد نظر خود را اعمال کند. به طور کلی، این محیط دسکتاپ برای کاربرانی از هر قشری مناسب است.

KDE

یکی از اولین محیط های دسکتاپ برای سیستم عامل لینوکس یا بهتر بگوییم گنو/لینوکس، محیطی است تحت عنوان KDE که از نسخه های قبلی تا آخرین نسخه ها، کاربران خیلی متوجه تغییرات ظاهری نمی‌شوند اما تمام تلاش توسعه دهندگان کی دی ئی این بوده تا سرعت را افزایش دهند. اگرچه که سعی شده ظاهری مدرن برای این محیط دسکتاپ ایجاد گردد، اما کماکان پس از استفاده از آن حس استفاده از ویندوز XP به کاربر دست می دهد. به طور کلی، این محیط برای کاربرانی که از محیط ویندوز -به خصوص ویندوز نسخه های ایکس پی یا ۷- به لینوکس مهاجرت می‌کنند و به محیطی سنتی عادت کرده‌اند مناسب است.

Enlightenment

این محیط دسکتاپ، محیطی کاملاً متفاوت اما در عین حال خاص است؛ در این محیط دسکتاپ، هیچ خبری از دکمه ی استارت و پنل های مختلف نیست و همین مسأله منجر شده تا Enlightenment برای هر نوع کاربری مناسب نباشد و اکثر کاربران عادی این محیط را خسته‌کننده تلقی می کنند.

به هر حال، یکی از برگ برنده های Enlightenment این است که تم های بسیار زیادی برای استفاده در این محیط در دسترس کاربران قرار گرفته است. به نظر می‌رسد که این محیط مناسب کاربرانی حرفه یی باشد که توانایی تغییر دادن رابط کاربری بسته به نیازهای شخصی خود را داشته باشند.

XFCE

یکی از سبک ترین محیط های دسکتاپ لینوکسی XFCE است که برای دو گروه از کاربران مناسب است: اول کاربرانی که از سیستم‌های قدیمی با سخت‌افزار ضعیف استفاده می‌کنند و دوم برای کاربرانی که سرعت برایشان از اهمیت بسزایی برخوردار است. اگرچه این محیط خیلی سبک است، اما در عین حال شما این امکان را دارید تا شخصی سازی های خود را نیز روی آن بدون فدا شدن سرعت اعمال کنید.

کار کردن با این محیط به سختی کار کردن با Enlightenment نیست اما به هر حال XFCE برای کاربران مبتدی توصیه نمی‌شود چرا که برای استفاده ی بهینه از این محیط، نیاز به یکسری تنظیمات خاص وجود دارد لذا کاربران نیمه حرفه یی که به دنبال سرعت نسبت بالایی هستند می‌توانند نهایت استفاده را از XFCE نمایند.

Deepin

Deepin فصل جدیدی در دنیای سیستم عامل لینوکس است. در این محیط سعی شده GUI یی کاملاً مدرن و حرفه یی در اختیار کاربران قرار گیرد. توسعه دهندگان Deepin تمام تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا بهترین ویژگی‌های سایر محیط های دسکتاپ -به خصوص گنوم ۳- را در یک جا و آن هم به صورتی همگون و هماهنگ جمع کنند. به طور کلی، Deepin مناسب برای هر نوع کاربری است که تمایل به استفاده از یک محیط دسکتاپ مدرن و حرفه یی، زیبا با کاربری آسان دارد.

Pantheon

Pantheon یک محیط دسکتاپ جدید است که برای اولین بار در توزیع elementary OS -که بر پایه ی توزیع اوبونتو است- به دنیا عرضه شده است. هدف از عرضه ی این توزیع این بوده تا زیبایی بیشتر با رابط کاربری ساده به بهترین شکل ممکن پیاده سازی شوند و در عین حال وابستگی کاربر به ترمینال هم به حداقل برسد. از این محیط دسکتاپ هم تقدیر به عمل آمده و هم انتقاداتی به آن وارد شده است. بدون شک، طراحان این محیط دسکتاپ از سیستم عامل مک او اس، هم در طراحی ظاهری و هم در تجربه ی کاربری الهام گرفته اند.

چگونه یک محیط دسکتاپ لینوکسی انتخاب کنیم؟