در پاسخ به این سؤال که چرا زبان‌های برنامه نویسی زیادی وجود دارد؟ بایستی گفت که این زبان‌های برنامه نویسی بسته به نیاز بازار آی تی طراحی و توسعه داده شده اند. به طور مثال، فرض کنیم که یک برنامه نویس تمایل به انجام دادن یکسری دستورات خاص در برنامه اش دارد اما زبان‌های برنامه نویسی موجود از عهده ی انجام آن کار بر نمی آیند. لذا وی مجبور می‌شود تا زبان برنامه نویسی اختصاصی خود را طراحی کند و اگر آن زبان به معنای واقعی کلمه زبان خوبی باشد، سایر برنامه نویسان هم شروع به استفاده از آن زبان برنامه نویسی کرده و آن زبان شهرت جهانی پیدا می کند.
به عنوان نمونه، زبان برنامه نویسی Java را می توان مد نظر قرار داد که آقای جیمز گوسلینگ پس از ناتوانی زبان های سی و سی پلاس پلاس در برآورده کردن نیازهای ایشان در توسعه ی نرم افزار، اقدام به نوشتن زبان برنامه نویسی خاص خود کرد که در حال حاضر این زبان جزو یکی از محبوب ترین و پر درآمد ترین زبان های برنامه نویسی دنیا است و طرفداران بسیاری را به خود جلب کرده است.
ما زبان‌های برنامه نویسی بسیاری داریم که از آن جمله می‌توان به زبان‌های سی پلاس پلاس، جاوا، فورتران و … اشاره کرد. به عنوان مثال، زبان سی پلاس پلاس زمانی مد نظر قرار داده می‌شود که سرعت و عملکرد برنامه مد نظر باشد. مرورگرهای کروم، فایرفاکس، سافاری اپل و … با استفاده از این زبان نوشته شده اند. برخی بازی‌ها هم که خیلی حرفه‌ای هستند -مثل Call of Duty- با این زبان توسعه داده شده اند.
به عنوان مثالی دیگر، از زبان برنامه نویسی جاوا برای طراحی اپلیکیشن های اندرویدی و همچنین نرم افزارهای تجاری خیلی بزرگ استفاده می‌شود اما این در حالی است که زبان فورتران خیلی شهرت زیادی ندارد اما برای کارهایی که نیاز به محاسبات دقیق ریاضیاتی و محاسبات علمی باشد، از این زبان می بایست استفاده کرد.
سایتی تحت عنوان Tiobe به صورت ماهیانه اقدام به ارزیابی میزان محبوبیت زبان های برنامه نویسی مختلف کرده و این زبان ها را در قالب لیستی -از محبوب ترین به نامحبوب ترین- در اختیار کاربرانش قرار می دهد که ایشان خواهند توانست بر اساس آمار این سایت، به پیش بینی آینده ی یک زبان برنامه نویسی خاص و میزان نیاز جامعه ی آی تی به آن زبان پی ببرند.