تحویل سریع و مطمئن برنامه
داکر به توسعه دهندگان اجازه میدهد تا در کانتینرهای استانداردی که برای برنامه ها و سرویس هایشان محیا شده است مراحل توسعه ی نرم افزارشان را طی کنند و این یعنی این مراحل بسیار آسانتر طی خواهد شد. کانتینرها برای جریان های کاری ادغام مداوم و تحویل مداوم (CI/CD) بسیار مناسب هستند.
Continuous Integration یا به اختصار CI به طور خلاصه به فرآیندی اشاره دارد که از آن طریق فیچرهای جدید به صورت خودکار با ریپازیتوری اصلی ادغام میشوند اما CD هم مخفف واژگان Continuous Delivery است و هم به Continuous Deployment اشاره دارد به طوری که اصطلاح اول به فرآیندی اشاره میکند که از آن طریق نرمافزار دائماً آماده دیپلوی است اما اصطلاح دوم سازوکاری است که به صورت خودکار کدهای آماده را روی سرور یا سرورهای اصلی منتشر میکند. برای آشنایی بیشتر با این مفاهیم به مقاله " CI/CD چیست؟" مراجعه کنید.
شرایط و سناریوهای زیر را در نظر بگیرید:
- توسعه دهنده های شما، کد را به صورت لوکال می نویسند و با کانتینرهای داکر آن را با دیگر همکارانشان به اشتراک می گذارند.
- آنها از داکر استفاده می کنند تا برنامه را به محیط های تست ببرند و تست های اتوماتیک و دستی را روی آنها اجرا کنند.
- وقتی توسعه دهنده های برنامه باگی (خطا یا ایرادی در برنامه) را پیدا می کنند آن را در محیط توسعه برطرف کرده و دوباره در محیط تست بارگزاری می کنند تا تست شود.
- وقتی تست تمام شد، کافیست نسخه ی رفع ایراد شده را به روز رسانی کنید و در محیط نهایی محصول (Production Environment) قرار دهید.
استقرار و گسترش پذیری واکنشی (Responsive)
کانتینرهای قابل حمل داکر می توانند روی لپ تاپ شخصی توسعه دهنده، یا یک سرور فیزیکی، یا ماشینی مجازی در دیتاسنتر، یا روی یک سرویس خدمات ابری و یا ترکیبی از محیط های مختلف اجرا شوند. قابل حمل بودن و سبک بودن داکر، به کسب و کاری که پلتفرم خود را به صورت کانتینرهای داکری بالا آورده است این امکان را می دهد که در صورت نیاز با گسترش محصول به بخش ها و سرویس های مختلف فشارکاری را بین آنها به صورت پویا (داینامیک) مدیریت کند.
تحمل فشار کاری بیشتر در سخت افزار برابر
داکر سبک و سریع است. کانتینرهای داکری گزینه ی مقرون به صرفه و مناسبی در مقابل ماشین های مجازی مبتنی بر Hypervisor هستند، درنتیجه شما میتوانید از ظرفیت های محاسباتی تان، برای رسیدن به اهداف کسب و کار، بیشتر استفاده کنید.
Hypervisor عملیاتی است که طی آن سخت افزارهای سیستم به صورت انتزاعی (و نه واقعی) در اختیار سیستم عامل قرار میگیرد. این کار به سخت افزار ماشین میزبان اجازه میدهد تا به صورت مستقل یک یا چند ماشین مجازی را به عنوان میهمان اجرا کند و اجازه می دهد ماشین های مجازی در استفاده از منابع سخت افزاری -که شامل پردازه های CPU و RAM و پهنای باند شبکه و ... می شود- باهم شریک شوند.