وقتی ما با کامپیوتر کار می‌کنیم، خواه ناخواه مجبور به ساخت فایل و یا ویرایش فایل‌های مختلف به صورت دستی می‌شویم؛ به طور مثال، ویرایش یک فایل To-do-list برای نوشتن کارهای روزانه، ویرایش یک فایل Configuration (کانفیگوریشن یا پیکربندی) و حتی کدنویسی.
اگر قبلاً با سیستم عامل ویندوز کار کرده باشیم، بدون شک با نرم افزاری همچون Microsoft Offie Word کار کرده ایم. این دست نرم‌افزارها بسیار کاربردی هستند اما از آن‌ها تحت هیچ عنوان نمی‌توان برای ساخت و یا ویرایش فایل‌های باینری، سورس کد برنامه و غیره استفاده نمود چرا که این نرم‌افزارها اقدام به اضافه نمودن دیتاهایی که برای فرمت کردن محتوای فایل مورد نیاز اند کرده که معمولاً این دیتاها غیر قابل روئیت هستند؛ لذا اگر یک فایل پیکربندی حساس را با نرم افزارهایی از این دست ویرایش کنیم، هنگام اجرای فایل مد نظر توسط سیستم حتماً با مشکل مواجه خواهیم شد. با این تفاسیر، استفاده از ویرایشگر متن در لینوکس برای ویرایش فایل‌های حساس از اهمیت بسزایی برخوردار است.
بسیاری از توزیع‌های لینوکسی که به بازار عرضه شده‌اند حاوی یکسری نرم افزارهای ویرایش متن به صورت پیش‌فرض هستند که عمده ترین آن‌ها عبارتند از:
- nano
- gedit
- vi
- emacs
از میان گزینه های بالا، نرم‌افزارهای nano و gedit بسیار ساده هستند اما در عین حال برای هر نوع کاری می‌توان آن‌ها را مورد استفاده قرار داد. نرم‌افزارهای vi و emacs در بیشتر مواقع توسط کاربران حرفه یی لینوکس مورد استفاده قرار می‌گیرند.