سرورهای Cache اجزای سازنده ی دیتاسنترهای شبکه CDN هستند که از نظر استراتژیک در سراسر جهان قرار دارند. این نقاط حضور (POP) بر اساس الگوهای ترافیکی هر منطقه انتخاب شده اند.
منطقه هایی که ترافیک یا کاربران زیادی دارند، ممکن است چندین دیتاسنتر داشته باشند. از طرف دیگر، منطقه هایی که کاربران اندکی دارند، ممکن است تنها یک POP برای پوشش منطقه ی جغرافیایی بزرگ خود داشته باشند.
بعد از آنکه سرورهای Cache ایجاد شدند، به عنوان یک مخزن (repository) برای محتوای وب سایت عمل می کنند و سرعت دسترسی کاربران محلی را به فایل های Cache شده زیاد می کنند. وقتی سرور Cache به کاربر نهایی از نظر جغرافیایی نزدیکتر است، زمان لازم برای اتصال و انتقال داده های وب کوتاه تر است.
از نظر سخت افزاری هم یک سرور Cache، با RAM و منابع ذخیره سازی SSD تقویت شده می تواند محتوای سایت را با سرعت بیشتری به دست کاربران برساند.
برای اینکه کاربران سرعت بیشتری را در مشاهده ی وب سایت ها تجربه کنند، از RAM به عنوان حافظه ای که سرعت پردازش بیش تری دارد برای محتواهایی که اولویت بالاتری دارند و توسط کاربران بیشتر درخواست می شوند استفاده می کنند. در حالی که حافظه ی SSD برای محتواهایی استفاده می شود که درخواست های کم تری برایشان وجود دارد ولی بهتر است آنها را هم Cache کنیم.
