برای اینکه درباره ی یک محصول CDN ای بخواهیم قضاوت کنیم، لازم است زیرساخت معماری ای که انتخاب کرده است را بررسی کنیم. اصلی ترین اجزای سازنده ی زیرساخت CDNها، PoP (points of presence)ها هستند. همانطور که در فصل اول با آنها آشنا شدیم، PoPها مراکز داده منطقه‌ای هستند که مسئولیت برقراری ارتباط با کاربران مجاورشان را دارند.
استفاده از مراکز توزیع محتوای منطقه ای، زمان رفت و برگشت (RTT) درخواست های کاربر و پاسخ های سرور را کاهش می دهد و سرعت بالاآمدن (Load شدن) وب سایت شما را برای همه ی بازدیدکنندگان، بدون توجه به موقعیت جغرافیایی آنها افزایش می دهد. در ادامه ی همین درس درباره ی RTT بیشتر خواهید خواند.
به طور معمول، هر PoP شامل چندین سرور و Router (مسیریاب) می باشد که برای ذخیره سازی اطلاعات، بهینه سازی اتصال و سایر ویژگی های تحویل محتوا استفاده می شود. در PoPهای CDN هایی که خدمات امنیتی هم ارائه می دهند، سرورها و ماشین های مجزایی برای مقابله با حمله های DDoS و سایر عملکردهای مرتبط با امنیت هم وجود دارد.
فراموش نکنید، وظیفه ی CDN این است که میزبانی معمولی وب سایت شما را، با کاهش مصرف پهنای باند، به حداقل رساندن تأخیر و ارائه امکانات مختلف برای گسترش سرورهای مورد نیاز جهت مدیریت فشارهای ترافیکی غیرعادی، تقویت کند. این وظایف فقط و فقط با یک معماری شبکه قوی قابل دستیابی هستند. معماری ای که CDN شما را به یک خط اختصاصی و سریع، در بزرگراه اطلاعات تبدیل می کند.
در تصویر بالا اجزای تشکیل دهنده ی یک PoP را می توانید مشاهده کنید.
Round-Trip Time یا RTT چیست؟
زمان رفت و برگشت (RTT)، تعداد میلی‌ثانیه‌هایی است که طول می‌کشد تا مرورگر درخواستی را ارسال کند و پاسخی را از سرور دریافت کند. RTT تحت تأثیر اندازه فایل یا سرعت اتصال اینترنت شما قرار نمی گیرد. در عوض، موارد زیر برروی آن اثرگذار است:
- فاصله فیزیکی
- تعداد گره های میانی
- میزان ترافیک
- ابزارها و رسانه های انتقال اطلاعات
RTT همان معیاری است که مشخص می کند در نبرد برای سرعت بارگذاری سایت تان، برنده شده اید یا شکست خورده اید.
