سلام دوستان. یه سوالی داشتم و دوست دارم نظرتون رو بدونم. سوالم رو با مثال می نویسم که بهتر متوجه بشین. من برنامه نویس هستم و فرض کنین پنجاه سالم شده. از اونجا که تکنولوژی روز به روز پیشرفت می کنه و ما باید خودمون رو باهاش همگام کنیم و اگه همگام نکنیم یه جورایی به اصطلاح جا میمونیم، من باید در سنین میانسالی و پیری هم خودم رو با تکنولوژی همگام کنم و اگه میبینم زبان برنامه نویسی ای که کار می کنم به اصطلاح داره منقرض میشه، مجبورم زبان برنامه نویسی جدیدی رو یاد بگیرم. چیزی که مسلمه اینه که من در پنجاه سالگی نه توانایی کار کردن سنین جوانی رو دارم و نه توانایی یادگیری اون سنین رو. یعنی ممکنه اصلا نتونم اون زبان برنامه نویسی جدید رو یاد بگیرم. به نظرتون برای حل این مشکل چی کار باید کرد؟ یه راه حل استفاده از بیمه های بازنشستگی و ... هست اما خب از اونجا که ممکنه من چندین سال دیگه به خارج مهاجرت کنم ممکنه برام کاملا بی فایده باشه. جالبه که این مشکل فکر می کنم فقط در رشته های مرتبط با کامپیوتر وجود داره. اون هم کسانی که در زمینه ای غیر از کامپیوتر برنامه نویسی می کنن. مثلا برنامه نویسان وب و موبایل. اما در رشته ای مثل مهندسی برق و بازاریابی و ... اصلا همچین مشکلاتی فکر نمی کنم وجود داشته باشه.