در جهان ما که با سرعت در حال تغییر است، اهمیت علوم کامپیوتری پیوسته افزایش می‌‌یابد و در این وضعیت، بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود کسی به خاطر مشکلات جسمی و ذهنی خیلی از قافله عقب نمی‌‌ماند! در همین راستا، شرکت مایکروسافت برای حل این مشکل اقداماتی را شروع کرده که در این پست به معرفی آن خواهیم پرداخت.
Project Torino سیستمی متشکل از زبان‌های برنامه‌نویسی و اسباببازیهای رنگی موسوم به «Pod» است. از این سیستم می‌‌توان برای ایجاد صدا، روایت داستان، شعر گفتن و آهنگ زدن استفاده کرد و هدف این پروژه آموزش برنامه‌نویسی به کودکانی است که مشکل بینایی دارند.
هدف این پروژه این است تا کودکان بین سنین 7 تا 11 را با تفکر کامپیوتری آشنا کند و به معلم‌ها این امکان را دهد تا بدون داشتن سابقه در رشتهٔ علوم کامپیوتری، دانش آموزان را به این منظور راهنمایی کنند. در واقع، کودکان از طریق بازی با «پادها» آموزش می‌بینند به طوری که یک برنامه هم همراه این پروژه است که به کودکان این امکان را می‌دهد تا برنامه‌نویسی فیزیکی‌‌ای را که با پادها انجام داده‌‌اند به سورس‌کد واقعی تبدیل کرده و پروژه‌های خود را به پیش ببرند.
طبق اعلام مایکروسافت، پروژهٔ تورینو با همکاری نزدیک با چندین دانش‌آموز در بریتانیا استارت خورد و این کمپانی هم از نظرات و دیدگاه‌های این دانش‌آموزان در پروژه استفاده کرد و آن را به پیش برد. Nicolas Villar، محقق ارشد مایکروسافت در آزمایشگاه تحقیقاتی شعبهٔ کمبریج این شرکت، مثالی از همکاری تیمی با این کودکان آورد به این شکل که:
در ابتدا تمام پادهایی که تیم دانش‌آموزان درست کرده بودن سفید بود اما کودکان کم‌بینا گفتن که رنگ‌های بیشتر به اونا کمک بیشتری می‌کنه. اگرچه ابزارهای الکترونیکی همیشه تمایل به سمت کوچک‌تر شدن دارن، اما در این پروژه کودکان وقتی که پادها بزرگ‌تر بودن راحت‌تر با اونا کار می‌کردن و یک دلیل این موضوع این بود که وقتی کودکان با هم کار می‌کردن، هر دو پاد رو در دست می‌گرفتن و از این طریق همدیگر رو در حین کار تیمی لمس می‌کردن.
ایدهٔ مایکروسافت، ایدهٔ هوشمندانه‌ای است و امیدواریم که گسترش یابد و بتواند برای حدوداً ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان که مشکل بینایی دارند، مفید واقع شود.
