امروزه شاهد ظهور زبان‌های برنامه‌نویسی زیادی هستیم که یکی از آنها با شعار «زبان برنامه‌نویسی زیبا، ساده و شهودی» به بازار عرضه شده که Nit نام دارد. سینتکس این زبان به نوعی طراحی شده که گویا باشد تا برنامه‌نویس به سادگی بتواند به درک سورس‌کدهای نوشته شده با این زبان بپردازد.
توجه داشته باشیم که واژهٔ Neat در زبان فارسی به معنی «تمیز، شسته‌رفته و مرتب» است و به نظر می‌رسد که وجه تسمیهٔ زبان برنامه‌نویسی Nit هم دقیقاً همین باشد! به هر حال، استاندارد شروع اولین برنامه در تمامی زبان‌های برنامه‌نویسی رایج دنیا، نمایش خروجی عبارت !Hello World است؛ در زبان نیت، برای چاپ این عبارت می‌توان از دستور زیر استفاده کرد:
print "Hello, World!"
زبان برنامه‌نویسی Nit در حال حاضر در مرحلهٔ توسعه قرار دارد اما در پاسخ به این سؤال که چرا باید از زبان برنامه‌نویسی نیت استفاده کنیم، می‌توانیم موارد زیر را مد نظر قرار دهیم:
- قابلیت استفاده در پروژه‌های واقعی
- پیروی از قانون KISS
- قابلیت اسکریپت‌نویسی
- امکان استفاده از Static Typing
- توسعه، اجرا و تکمیل اثربخش کدها
- امکان استفاده از لایبرری‌های نوشته شده با زبان‌های سی، سی‌پلاس‌پلاس و جاوا
- امکان پشتیبانی از سیستم‌عامل اندروید در کامپایلر
- مستندسازی خودکار هوشمند
- استفاده از شییٔ‌گرایی
- وراثت چندگانه و ...
به خاطر داشته باشیم که اصطلاح KISS مخفف واژگان Keep It Super Simple است و حاکی از آن است که چیزی که ما طراحی می‌کنیم باید تا حد ممکن ساده و قابل‌فهم باشد. برای شروع کار با زبان برنامه‌نویسی Nit، ابتدا باید آن را از ریپازیتوری گیت این زبان دانلود نمایید:
$ git clone http://nitlanguage.org/nit.git
سپس باید کامپایلر اختصاصی این زبان را با استفاده از دستور زیر بسازید (این مرحله ممکن است کمی به طول بیانجامد):
$ cd nit $ make
به هر حال پس از تکمیل فرایند بالا، نیاز به نصب محیط Shell این زبان دارید:
$ source misc/nit_env.sh
سپس برنامهٔ مد نظر خود مثلاً hello_world.nit را کامپایل کرده و آن را اجرا نمایید:
$ nitc examples/hello_world.nit
$ ./hello_world
