J Language در حوزۀ آنالیزهای ریاضیاتی، آماری و منطقی دادهها بسیار قوی عمل میکند و یک ابزار قدرتمند برای ایجاد یکسری سولوشن (راهحل) جدید و بهتر برای مسائل و مشکلات قدیمی است و این در حالی است که حتی از این زبان میتوان به منظور پیدا کردن راهکار برای مسائلی استفاده کرد که هنوز درک خوبی از آن مسائل حاصل نشده است!
برنامههای نوشتهشده با زبان برنامهنویسی J پرتابل بوده و قابلیت اجرا روی ویندوز، لینوکس، مک، آیاواس، اندروید و بسیاری پلتفرمهای دیگر را دارا است. همچنین این زبان تحت دو لایسنس GPL3 و Commercial License میباشد؛ البته این سورس تنها زمانی مورد نیاز است که Jsoftware Binary آن پاسخگوی نیاز دولوپرها نباشد (Commercial License یا مجوز تجاری، اجازهنامهای است که به دارندهٔ مجوز اجازهٔ فعالیت در زمینههای مختلف را به منظور ایجاد مزیتهای اقتصادی میدهد. لایسنس تجاری توسط سازمانها و نهادهای تجاری خریداری میشود و هر فردی در این سازمانها میتواند از آن استفاده کند.) به عنوان نمونه سورسکد نوشته شده با این زبان داریم:
dump (Item x) {out << x.value;}
main () {
Collection c = new Collection();
c.append(new Item(10)); c.append(new Item(20));
out << c.item(0).add(c.item(1));
for (i = 0 ; i <= c.count ; i++) {out << i.value}
c.foreach(dump);
}
سیستم توسعه با زبان J را میتوان به صورت رایگان نصب کرد که جملهٔ شاخصترین ویژگیهایش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- محیط توسعهٔ یکپارچه (IDE)
- لایبرریهای استاندارد، امکان ارائه قابلیتها و پکیجهای بیشتر علاوه بر قابلیتهای خود زبان J
- امکان نوشتن کد در محیط کنسول، مرورگر و Qt برای توسعه در حوزۀ فرانتاند
- دارای اینترفیسی برای کار با دیگر زبانهای برنامهنویسی و اپلیکیشنها
- دارای پایگاه دادۀ اختصاصی تحت عنوان Jd (پایگاه دادۀ زبان J یک اصطلاحاً RDBMS یا سیستم مدیریت پایگاه داده رابطهای با پرفورمنس بالا است که برای این زبان پیادهسازی شده است.)
یکی دیگر از قابلیتهای این زبان چیزی است تحت عنوان Memory Map File، اما پیش از توضیح دربارهٔ این فیچر، بایستی ببینیم که Memory Map چیست. اگر ساده بخواهیم سازوکار آن را توضیح دهیم، بایستی بگوییم که این فیچر یک دیتا استراکچر است که داخل مموری پیادهسازی شده و به منزلۀ سریعترین و منعطفترین معماری مدیریت کَش هست. با این تفاسیر، Memory Map File یکی از قابلیتهای سیستمعاملهای مدرن است که منجر به ایجاد تعامل مابین Memory و I/O میشود بدین صورت که یکسری فایلها در نظر گرفته میشوند که به منزلهٔ زیرساخت پشتیبانی برای بخشی از مموری هستند و با این فیچر (قابلیت) شما میتوانید به سیستمعامل بگویید که چه فایلهایی برای قسمتی از فرآیند پردازش مموری مجدداً نیاز به بازیابی دارند و در زبان J از چنین قابلیتی به منظور افزایش پِرفورمنس پردازش دادهها استفاده شده است.