Io یک زبان برنامه‌نویسی است که بر روی ساده‌سازی برنامه‌نویسی تمرکز دارد. تاریخچهٔ این زبان به سال 2002 بر می‌گردد؛ زمانی که این زبان تولید شد و تا سال 2008 توسعه یافت و توسعه‌دهندگان این زبان به صورت فعال به توسعهٔ آن مشغول بودند اما برای اینکه این زبان کاربردی شود، می‌بایست سطح آن ارتقاء می‌یافت و به زبان‌های سطح بالاتری مانند Javascript می‌رسید اما با در نظر گرفتن این نکته که بالا بردن سطح این زبان و حفظ آن به صورت یک کدبیس مالتی‌پلتفرم به زبان C هزینهٔ زیادی در بر داشت، این پروژه متوقف شد!
آشنایی با قابلیت‌های بارز زبان Io
از جمله ویژگی‌های زبان برنامه‌نویسی Io، می‌توان به دینامیک بودن و پشتیبانی از کانکارنسی اشاره کرد. ویژگی‌های دیگر این زبان عبارتند از:
- از زبان از سینتکس خلاصه و مفید برخوردار است.
- کلیهٔ مقادیر در این زبان به عنوان یک آبجکت در نظر گرفته می‌شوند.
- تمامی آبجکت‌های به اصطلاح Prototype-based هستند.
- در زبان Io سورس‌کد همچون یک ساختار Tree است که قابلیت تغییر و اطلاح دارد.
- زبان برنامه‌نویسی Io کم‌حجم است.
- برنامه‌های نوشته شده با این زبان، به اصطلاح Embeddable هستند.
- و این زبان اپن‌سورس است (مشاهدهٔ ریپازیتوری Io در گیت‌هاب)
لازم به ذکر است که این زبان با الهام از زبان‌هایی همچون Smalltalk ،Self ،Lua ،Lisp ،Act1 و NewtonScript طراحی شده است. به عنوان مثال، ساختار try catch در این زبان به صورت زیر نوشته خواهد شد:
e := try(
// ...
)
e catch(Exception,
writeln(e coroutine backTraceString)
)همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این زبان، می‌توانید به مَدخل ویکیپدیای زبان Io مراجعه نمایید.
