دیوایس‌هایی که بر بسر IoT کار می‌کنند آن‌قدر از لحاظ منابع سیستمی سبک هستند که امکان اجرای سیستم‌عامل‌هایی مشابه آنچه روی سیستم دسکتاپ خود یا گوشی همراه‌مان استفاده می‌کنیم در آن‌ها وجود ندارد (برای آشنایی بیشتر با آیاوتی، به مقالهٔ اینترنت اشیاء چیست؟ مراجعه نمایید.)
در همین راستا، گوگل سیستم‌عامل اختصاصی خود تحت عنوان Brillo را به بازار عرضه کرده است و شرکت سامسونگ هم از یکسری تجهیزات مرتبط با آیاوتی مختص به خود تحت عنوان Artik پرده برداشته و جالب است بدانیم که سامسونگ یکی از اولین شرکت‌هایی است که در زمینهٔ خانه‌های هوشمند، آیاوتی و سایر حوزه‌های مرتبط گام برداشته به طوری که در سال ۲۰۱۴ اقدام به راه‌اندازی استارتاپی تحت عنوان SmartThings نمود.
شرکت مطرح Qualcomm که سازندهٔ چیپ‌ست‌های حرفه‌ای است نیز استراتژی بلندمدت خود را در ارتباط با آیاوتی علنی ساخته به طوری که هم یکسری چیپ‌های اختصاصی این کار و هم پلتفرمی تحت عنوان AllJoyn را ابداع کرده است و مدیران این شرکت هم قول داده‌اند تا از استانداردهای موجود این حوزهٔ جدید تبعیت کنند اما همچون هر شرکت دیگری، تمایل دارند تا استاندارد اختصاصی این شرکت برندهٔ این رقابت باشد.
شرکت هواووی هم ساکت ننشسته و سیستم‌عاملی تحت عنوان LiteOS را منتشر کرده است که با صرفاً حجمی معادل با ۱۰ کیلوبایت، جزو سیستم‌عامل‌هایی است که خیلی نیاز به کانفیگ کردن نداشته و با دستگاه‌هایی که از این سیستم‌عامل پشتیبانی کنند به خوبی سازگار است.
به نظر می‌رسد قضیه در مورد اینترنت اشیاء تاحدودی متفاوت از سیستم‌عامل ابزارهای هوشمندی همچون موبایل و تبلت باشد. شرکت‌های بزرگی همچون مایکروسافت، اپل و گوگل توانستند بازار این دست گجت‌ها را میان خود تقسیم کنند اما همان‌طور که می‌بینیم، وقتی پای IoT به میان می‌آید شرکت‌های نوظهوری هستند که ساکت ننشسته و همچون سایر غول‌های فناوری دنیا دست به کار شده‌اند که به نظر می‌رسد در زمینهٔ سیستم‌عامل‌های مرتبط با گجت‌هایی که قرار است در آینده‌ای نه چندان دور در خانه‌های هوشمند مشاهده کنیم، طیف گسترده‌ای از شرکت‌ها و استارتاپ‌های تراز اول دنیا را ببینیم.
