آیا شما هم جزء افرادی هستید که همیشه آرزوی می کنند زمان بیش تری برای انجام کارهای خود داشته باشند. اگر چنین است به شما مژده می دهیم این فرصت در اختیار شما قرار خواهد گرفت. البته هیجان زده نشوید، چون این فاصله به کوتاهی یک ثانیه است. ممکن است این زمان برای بسیاری از ما اصلاً اهمیتی نداشته باشد، اما این خبر باعث نگرانی مدیران بسیاری از سایت ها شده است. در ادامه با سکان آکادمی همراه باشید تا در مورد چند و چون این موضوع بیش تر بدانید.
آیا تا به حال فکر کرده اید وقتی باتری ساعتتان تمام می شود و آن را تعویض می کنید بر چه اساسی ساعت خود را مجدداً تنظیم می کنید. از کجا می دانید که گذر زمان چه قدر بوده است؟ اصلاً چگونه می توان گذر دقیق زمان را بدون اشتباه اندازه گرفت؟ در حالی که ساعت های ما مرتباً عقب مانده یا جلو می روند؟ پاسخ این است که در تمام دنیا ساعت های مرجعی برای تنظیم زمان وجود دارند. در حال حاضر ساعت های اتمی موجود بهتر از تمام ساعت ها می توانند حساب زمان را نگه دارند و برای این کار از شمارش نوسان های میان هسته یک اتم استفاده می کنند. در سال ۱۹۶۷، سیزدهمین کنفرانس اوزان و مقیاس ها، مرجع اندازه گیری SI ثانیه بر حسب ارتعاش اتم سزیم تعریف شد و طبق استاندارد زمانی UTC یا زمان هماهنگ جهانی بر مبنای ساعت اتمی، هر روز 86400 ثانیه طول می کشد. اندازه گیری بر اساس این نوسانات چنان دقیق اند که تاخیر ساعت های اتمی سزیمی 1 ثانیه در هر 1,400,000 سال است.
با این حال متوسط طول روز بر مبنای مدت زمانی که طول می کشد تا زمین به دور خود بچرخد تقریباً حدود 86,400.002 ثانیه است. این تفاوت 0.002 ثانیه ای به دلیل آن است که زمین تحت تأثیر نوعی نیروی ترمز ناشی از کشاکش گرانشی بین زمین، ماه و خورشید حرکت کندتری دارد و دانشمندان تخمین می زنند که از سال 1820 تاکنون، طول روز به طور دقیق 86400 ثانیه نبوده است.
در نگاه اول ممکن است این تفاوت دو هزارم ثانیه ای که از یک چشم بر هم زدن هم کمتر است اصلاً قابل توجه نباشد. اما با یک حساب سر انگشتی باید انتظار داشته باشیم هر سال تقریباً یک ثانیه به زمان اضافه شود. اما در حقیقت این طور نیست. گرچه گفتیم متوسط کندی حرکت زمین در هر روز 0.002 ثانیه است اما این مقدار برای هر روز خاص ثابت نیست و در واقع طول مدت هر روز منحصر به فرد و غیر قابل پیش بینی است.
خب، دانشمندان هم دست به کار شدند و برای اندازه گیری دقیق طول هر روز از تکنیکی به نام تداخل سنجی خط مبنای بسیار بلند (Very Long Baseline Interferometry یا VLBI) استفاده کردند. بر اساس اندازه گیری های مدت زمان چرخش زمین مبتنی بر VLBI، استاندارد زمان "زمان جهانی "1 یا "UT1" نامیده می شود. UT1 به یکنواختی ساعت سزیمی نیست و بنابراین UTC و UT1 گرایش به عدم همسانی دارند. گاهی فاصله ی این دو واحد از هم دور می شود، از این رو در مواقعی که این تفاوت بیش تر از 0.9 ثانیه باشد نیاز به افزودن یک ثانیه ی اضافی به ساعت اتمی پیدا می شود. این نیاز توسط واحد سرویس بین المللی چرخش زمین و سیستم های مرجع تشخیص داده می شود.
به طور معمول افزودن این ثانیه ی اضافه در روز 30 ام ژوئن یا اول دسامبر انجام می گیرد. در حالت عادی ساعت باید از 23:59:59 به 00:00:00 منتقل شود، در حالی که در 30 ام ژوئن ساعت از 23:59:59 به 23:59:60 و سپس به 00:00:00 اول جولای می رود، و در عمل بسیاری از سیستم ها برای یک ثانیه خاموش می شوند.
مؤسسه ی بین المللی چرخش زمین و سیستم های مرجع اعلام کرده است امسال 30 ام ژوئن یک ثانیه به زمان افزوده می شود و این خبر بسیاری از سایت های اینترنتی را نگران کرده است، چرا که عملکرد این سیستم ها وابسته به ساعت اتمی است و وقتی ساعت رایانه ها 60 ثانیه را نشان می دهد، سیستم آن ها هنگ کرده و از کار باز خواهد ایستاد؛ بعضی از رایانه ها هم دو بار پشت سر هم 59 ثانیه را نشان خواهند، که این موضوع هم مشکلاتی را ایجاد می کند، به طوری که پس از اضافه شدن 1 ثانیه به ساعت جهانی در سال 2012 بسیاری از سایت ها از جمله Foursquare، Reddit، Linkedln و Yelp اعلام کردند که سیستم آن ها با مشکل مواجه شد.
برخی از سایت ها از جمله گوگل راه کاری را به نام متد حل مسئله ی smear انتخاب کرده اند که سرورها را مجبور می کند تا در طول یک دوره ی سال از زمان بیش تری برای ایجاد بروز رسانی استفاده کنند و در این صورت اصلاً متوجه این رخداد نمی شوند. ظاهراً این روش تا حد قابل قبولی کارا است.
اما در عوض برخی شرکت های دیگر پیشنهاد حذف این ثانیه ی اضافی را داده اند و خواستار آن هستند که به جای افزودن یک ثانیه در دوره ی زمانی کوتاه مدت، در بلند مدت یک دقیقه یا یک ساعت به زمان افزوده شود که یقیناً تأثیرات آن بیش تر خواهد بود. حتی برخی می گویند باید از دو سیستم زمانی، یکی برای کارشناسان فناوری و دیگری برای سایر اشخاص استفاده شود.
