شروع جاسوسی سایبری به چندین سال پیش باز می‌گردد که از آن جمله می‌توان به جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) از مردم 193 کشور جهان اشاره کرد که به گفتهٔ منابع رسمی این سازمان، هدف‌شان جمع‌آوری داده‌های مردم تمامی نقاط جهان برای شناسایی اَعمال مرتبط با تروریسم بوده است.
اگر در ابعاد جهانی به این موضوع نگاه کنیم، به راحتی می‌توانیم جنگ‌هایی نیمه‌سرد که در جهان در حال رخ دادن است را به وضوح ببینیم. به عنوان مخرب‌ترین حوادث در این زمینه، می‌توان به هک شدن سرویس‌های آمریکایی به وسیلهٔ هکرهای چینی در سال‌های گذشته اشاره کرد که طبق گفتهٔ کارشناسان، این حادثه باعث لو رفتن اطلاعات بیش از ۴ میلیون کارمند فدرال شد.
پیامدهای کنترل اینترنت چیست؟
پاسخ به این پرسش بسیار ساده اما در عین حال ترسناک است. اگر این دست حملات سایبری به همین منوال ادامه پیدا کنند، تنها چیزی که می‌تواند کشورها را از این‌گونه حملات ایمن نگاه دارد، قطع ارتباط آن‌ها از اینترنت است اما چه اتفاقی می‌افتد اگر اینترنت دیگر به این شکلی که امروزه می‌بینیم وجود نداشته باشد و محدود شود؟
مطمئناً دیگر دنیایی بدون مرز وجود نخواهد داشت؛ دنیایی که روش‌های زیادی برای دستیابی به اطلاعات در اختیار ما قرار می‌داد و دنیایی که منابع آموزشی نامحدودی در آن قرار داشت. مردم کشورهای مختلف دیگر نمی‌توانند اطلاعات خود را ردوبدل کنند و بدون شک علوم مختلف محدود به کشورهای خاصی می‌شوند و این احتمال نیز به وجود می‌آید که ما تنها می‌توانیم به اطلاعاتی دسترسی داشته باشیم که مورد تأیید دولت‌مان است و نمی‌توان به دانش مورد نظر در برخی زمینه‌ها دست یافت.
این اتفاق همچنین می‌تواند نحوهٔ کارکرد همه چیز را تغییر دهد. فقط کافی است به تأثیر شبکه‌های اجتماعی در بهار عربی توجه کنید. تمام دنیا به واسطهٔ #شبکه‌های اجتماعی شاهد این ماجرا بودند و آن‌ها را تشویق می‌کردند اما اگر دولت‌ها اینترنت را محدود کنند، دستیابی به اطلاعاتی اینچنین، آن هم در کمترین زمان ممکن، به خاطره‌ای در گذشته‌ها تبدیل می‌شود.
یکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است بعد از محدود کردن اینترت پیش بیاید، افزایش قیمت‌ها برای کاربران عادی می‌باشد. ارتباط در هر زمینه‌ای می‌تواند سخت‌تر و گران‌تر شود مضاف بر اینکه بخش بسیار زیادی از ارتباطات ما کنترل می‌شوند و برای ارتباط برقرار کردن باید دیتا را از پست‌های بازرسی‌های زیادی عبور دهیم.
پیامدهای یک جنگ سایبری چیست؟
شبکه‌ٔ برق یک کشور، از یکی از آسیب‌پذیرترین زیرساخت‌های هر کشور محسوب می‌شود و این مطلب فقط به صورت فرضی بیان نمی‌شود. در سال 2014، شبکه‌های برق آمریکا حدود 79 بار توسط هکرها مورد حمله واقع شدند و هکرها توانستند به ٪37 شرکت‌هایی نفوذ کنند که برق مورد نیاز شبکه‌های برق را تولید می‌کردند. بر طبق گزارش‌ها، این حملات به شبکه‌های برق در گذشته و حال توسط ارتشی از هکرها انجام می‌شود که در کوششی هماهنگ سعی در تاریک ساختن شهرها دارند.
به یاد بیاورید هر چیزی که به اینترنت متصل باشد می‌تواند هک شود و از همین روی هکرها می‌توانند خودروهای هوشمند را هم هک کنند و از این وسائل نقلیهٔ متحرک برای منافع خود استفاده کنند.
هک کردن موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای در 23 اکتبر 2010 باعث شد 50 عدد از موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای مجهز به کلاهک هسته‌ای ناپدید شدند. کسانی که کنترل این موشک‌ها را در دست داشتند، به مدت 45 دقیقه کنترل آن‌ها را از دست دادند و نمی‌توانستند آن‌ها را پیدا کنند. شاید بپرسید چرا این موضوع خطرناک است. علت این است که در آن مدت، آن‌ها نمی‌توانستند اقداماتی که می‌توانست در آینده پیش بیاید را شناسایی کنند؛ اتفاقاتی مانند یک جنگ جهانی دیگر.
هواپیماهای بدون سرنشین (پهپاد) می‌توانند علیه مردمانی استفاده شوند که قرار بود به وسیلهٔ این هواپیماها از آن‌ها مراقبت شود و این در حالی است که ارتش آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر، هواپیماهای بدون سرنشین خود را در نواحی مختلف برای حفاظت از مردم به پرواز درمی‌آورند (ناگفته نماند که برخی از این هواپیماها حاوی موشک نیز می‌باشند.) طبیعی است که این نوع هواپیماها برای ارتباط با سرور خود نیاز به برقراری نوعی ارتباط اینترنتی دارند تا بتوانند به وسیلهٔ انسان‌ها کنترل و در صورت نیاز، آپدیت شوند. همین مسئله می‌تواند فرصت بزرگی را برای هکرها به وجود آورد تا بتوانند با هک آن‌ها، به اهداف خود دست یابند.
در ضمن، هکرها می‌توانند بازار بورس را بر طبق خواستهٔ خود دستکاری کنند و شاهد این ادعا هم اینکه در سال 2010 این اتفاق روی داد. هکرهای روس NASDAQ را هک کردند و این در حالی بود که این اقدام فقط کسب منفعت مالی بود.
نتیجه‌گیری
این مورد دور از ذهن نیست که در آینده‌ای نه چندان دور گروهی از هکرها چنین اقدامی را برای از بین بردن اقتصاد یک کشور خاص انجام دهند. اگر این اتفاق رخ دهد، مردم کار و زندگی خود را از دست خواهند داد، اضطراب عمومی افزایش پیدا می‌کند و فروکش کردن قانون و نظام اقتصادی، باعث نابودی دولت‌ها می‌شود.
در یک کلام، دنیای مجازی بالا و پایین زیادی دارد؛ گروه‌های خصوصی، شرکت‌ها و حتی دولت‌ها گاهی حمله می‌کنند و گاهی مجبور به دفاع از خود هستند اما تنها تفاوت موجود در قرن بیست‌ویکم این است چیزی که آن‌ها در تلاش برای تصاحب آن هستند، حتی ماهیتی فیزیکی هم ندارد اما در عین حال دارای قدرت زیادی است.
