برخی دولوپرهای اندروید، پس از برگزاری همایش I/O شرکت گوگل در سال ۲۰۱۷، این سوال را مطرح میکنند که این همایش چه دستاوردهایی برای ایشان به ارمغان داشت؟ این همان چیزی است که در این مقاله قصد داریم پاسخش را جویا شویم.
کنفرانس I/O از تاریخ 27 تا 30 اردیبهشت برگزار شد و به اتمام رسید و مسیری که شرکت گوگل و به تبع آن سیستمعامل اندروید، Google Assistant، Google Home، پروژههای واقعیت مجازی و بهطور کلی تمام پروژههای عظیم این شرکت در آینده قرار است طی کند را برای همگان ترسیم کرد و به شفافسازی راجع به آنها پرداخت. این کنفرانس شاید برای افراد عادی و مصرفکنندگان اندکی خستهکننده بود، ولی برای دولوپرها بسیار مفید و سرشار از اخبار مهیج بود.
باتوجه به اینکه میزان استفاده از دیوایسهای اندرویدی بهصورت ماهیانه از مرز ۲ میلیارد عبور کرده است، هماکنون بهترین فرصت است که دولوپرها خودی نشان دهند و در مارکتهای اندرویدی عرض اندام کنند! در همین راستا، در ادامه به بررسی 5 خبر مهم کنفرانس I/O که برای دولوپرهای اندروید میتواند جالب باشد، میپردازیم:
1. ابزارهای توسعهدهندگان
شاید بتوان مهمترین دستاورد این کنفرانس را همین مورد اول عنوان کرد؛ گوگل اعلام کرده که نهتنها قصد دارد تا ابزارهای پیشین دولوپرها را بهروزرسانی کند، بلکه تعدادی ابزار جدید هم میخواهد به آنها اضافه کند و طی این کنفرانس، به تعدادی از این ابزارها اشارۀ مستقیم شد.
اولین ابزار Google Play Protect نام دارد؛ این سیستم -همانطور که از نامش پیدا است- ماهیتی امنیتی داشته و به حفظ امنیت و سلامت دستگاهها کمک میکند. بهعبارت دیگر، این سیستم یکسره و بدون توقف دستگاه اندروید شما را اسکن میکند تا شما را از خطرات احتمالی آگاه کند. خوبی این سیستم این است که به محض آپلود یک اپلیکیشن در مارکت گوگل پلی، اسکن برنامه شروع میشود و اگر این اپلیکیشن به قصد تخریب یا هک وارد مارکت شده باشد، توزیع آن سریعاً متوقف شده و پاک میشود. پس دولوپرها باید بیشتر حواسشان را جمع کنند!
از این به بعد گوگل قرار است ابزاری به نام Google Play Console را در اختیار دولوپرها قرار دهد تا از آن بهعنوان یک محیط کار مناسب استفاده کنند و تمام مراحل ساخت یک اپلیکیشن (مانند آزمایش، آمارگیری، توزیع و ...) را در یک محیط انجام دهند.
Android Studio هم قرار است بهروزرسانی شود و امکانات جدیدی در اختیار دولوپرهای اندروید قرار دهد؛ یکی از این امکانات جدید، Android Studio Profiler است که قرار است جایگزین Android Monitor شود. این برنامه به کسب اطلاعات از سختافزارهای دستگاه میپردازد و بهروزرسانیهای متعددی را برای پردازنده، حافظه و قسمت شبکۀ دستگاه در خود گنجانده است.
در آخر نیز اعلام شد که Kotlin به صورت رسمی به لیست زبانهای توسعۀ اندروید اضافه شده است. Kotlin زبان جدیدی است که توسط JetBrains طراحی شده و با Java Virtual Machine یا بهاختصار JVM کار میکند. با کمک Kotlin میتوان مشکلاتی مانند اضافهنویسی هنگام نوشتن کد را برطرف کرد (برای آشنایی بیشتر با این زبان برنامهنویسی، به مقالهٔ آشنایی با برخی از ویژگیهای جذاب زبان برنامهنویسی Kotlin مراجعه نمایید.)
2. Android Go
در زمینۀ سختافزار هم گوگل اعلام کرد که قصد دارد ۱ میلیارد کاربر دیگر را هم جذب کند و برای این امر نقشهای دارد به نام Android Go. نسخۀ جدیدی از اندروید -مثل Android O- که به دستگاههای میانردۀ اندروید در دسترسی به دادهها -خصوصاً در محیطهایی که بهشدت حفاظت شده هستند- کمک میکند.
Android Go شامل نسخههای بازسازی شدۀ اپلیکیشنهای گوگل است؛ بازسازی این برنامهها سبب شده که برای اجرای آنها، شاهد نیاز کمتری به مصرف فضا، حافظه و دادههای تلفن همراه باشیم. جالب است بدانید که این پلتفرم جدید، نسخۀ مجزایی از گوگل پلی را به خود اختصاص خواهد داد و در آن برنامههایی را میتوانید بیابید که در کشورهای درحالتوسعه بسیار کاربردی خواهند بود. Android Go حتی بر روی دستگاههایی با حافظۀ رم کمتر از 512 مگابایت نیز قابل اجرا خواهد بود.
3. هوشمصنوعی همراه
هوشمصنوعی یکی از داغترین موضوعات مورد بحث حال حاضر دنیا است؛ سوالی که برای خیلیها پیش میآید، این است که تمرکز اصلی پروژههای هوشمصنوعی بر کجا است؟ پاسخ به این سوال در یک کلام، فضای کلود است. در کنفرانس I/O، گوگل اعلام کرد که قصد دارد تا تمرکز پروژههای هوشمصنوعی را از فضای کلود برداشته و بر تلفنهای همراه متمرکز کند و قصد دارد این کار را با کمک نسخۀ مخصوص موبایل و بهینهسازی شدۀ TensorFlow بهنام TensorFlowLite انجام دهد (برای آشنایی بیشتر با TensorFlow، به مقالهٔ TensorFlow: فریمورک اپن سورس یادگیری ماشینی گوگل مراجعه نمایید.)
TensorFlowLite که بر مبنای TensorFlow ساخته شده است، به دولوپرها کمک میکند تا الگوریتمهای یادگیری ماشینی را که مناسب پروژههایشان هستند را انتخاب کنند و آنها را بر روی دستگاههایشان استفاده کنند. دیو بِرک، سرپرست بخش مهندسی گوگل در این رابطه میگوید:
TensorFlowLite مثل کتابخانهای برای اپلیکیشنهاست؛ جوری طراحی شده که با سرعت هرچه تمامتر، بهینهتر و با حداقل مصرف کار کنه و درعینحال طوری باشه که حرفهایترین استادان کدنویسی هم ازش راضی باشن. ما فکر میکنیم که با TensorFlowLite میتونیم نسل بعدی سیستمهای تحلیل گفتار، جستوجوی تصویری، واقعیت افزوده و خیلی سیستمهای دیگه رو براتون بسازیم.
TensorFlowLite تراشۀ مخصوص خودش بهنام Tensor Processing Unit را دارد که این تراشه مخصوص یادگیری ماشینی است (برای کسب اطلاعات بیشتر، به مقالهٔ گوگل با استفاده از تراشهی TPU، فناوری یادگیری ماشینی را به اوج خود میرساند! مراجعه نمایید.)
4. امکان Instant Apps
شاید خیلیها نام Instant Apps را شنیده باشند ولی دقیقاً ندانند که چیست یا چهطور کار میکند؛ Instant Apps بدین معنا است که وقتی کاربران یک URL خاص را در مرورگرشان باز میکنند، اپلیکیشن مربوط به آن URL در گوشی اجرا میشود. برنامههایی که قابلیت Instant را دارند، از اکثر APIهای اندروید استفاده میکنند و نیازی ندارند تا روی گوشی نصب باشند تا اجرا شوند. دولوپرها برای اینکه اپلیکیشنهای خود را به قابلیت Instant مجهز کنند، باید آنها را ماژولار کرده و با صفحۀ خاصی در وبسایتی دیگر همگامسازی -اصطلاحاً Deep Link- کنند.
5. Android O
خبر دیگری که در کنفرانس I/O امسال عنوان شد، این بود که نسخۀ بتای Android O آمادۀ عرضه است؛ این نسخه هماکنون بر روی دستگاههای Pixel و Nexus قابلنصب است. گرچه هماکنون میتوانید نسبت به نصب Android O روی گوشی خود اقدام کنید، اما باید هشدار دهیم که اگر از آن دسته آدمهایی هستید که سلامت تلفن همراه برایتان خیلی مهم است، بهتر است که الان فکر Android O را از سرتان بیرون کنید زیرا هماکنون پر از اشکال است!