به طور کلی، دولت‌ها نقش بسزایی در محبوب شدن نرم‌افزارهای اپن‌سورس داشته‌اند. در همین راستا، بسیاری از کشورهای جهان قوانینی برای این منظور تعیین کرده‌اند و NetworkWorld هم این اطلاعات را جمع‌آوری کرده و به صورت یک نقشهٔ جغرافیایی به نمایش گذاشته است. در این نقشه کشورهای اروپایی، آسیای شرقی و آمریکای جنوبی بزرگ‌ترین مراکز اپن‌سورس را در اختیار دارند.
در سال‌های اخیر محبوبیت نرم‌افزارهای اپن‌سورس مرتباً در حال افزایش بوده است؛ و به نظر می‌رسد که این رشد نتیجهٔ تلاش توسعه‌دهندگان مستقل و همچنین غول‌های صنعتی و فناوری بوده باشد.
مهم‌ترین عامل برای افزایش محبوبیت و استفاده از نرم‌افزارهای اپن‌سورس، قطعاً هزینهٔ کمتر آنها است. در واقع، با گذشت زمان بسیاری از دولت‌ها فواید استفاده و به‌کارگیری از پروژه‌های اپن‌سورس را درک کرده‌اند چرا که این پروژه‌ها با از بین رفتن یا کنار کشیدن توسعه‌دهندگان آنها، از رده خارج نخواهند شد!
بر اساس مطالعه‌ای که توسط NetworkWold انجام شده، بسیاری از بخش‌های مهم دولتی در ایالات متحده هنوز از سیستم‌هایی استفاده می‌کنند که عمر آنها به بیش از 50 سال می‌رسد و بقیهٔ آنها هم از سیستم‌عامل‌های آسیب‌پذیری مانند Window XP استفاده می‌کنند (جالب است بدانید که این گزارش مشخص کرده که برنامه‌های هسته‌ای برخی کشورها هنوز با استفاده از فلاپی دیسک‌ها کنترل می‌شوند!)
واقعیت امر آ» است که به‌‌روزرسانی و ارتقای این سیستم‌ها و نرم‌افزارها میلیون‌ها دلار هزینه دارد؛ و شاید به همین علت هم هست که استفاده از نرم‌افزارهای اپن‌سورس تا این حد در جهان طرفدار پیدا کرده است.
NetworkWold یک نقشهٔ جغرافیایی تعاملی بر اساس قوانینی که در مورد نرم‌افزارهای اپن‌سورس وضع شده با استفاده از Google Fusion Tables ترسیم کرده است. تصویر پایین یک اسکرین‌شات از این نقشه تعاملی است:
این نقشه با استفاده از منابع متعدد که شامل گزارش CENATIC Foundation در سال 2010 و مطالعه‌ای که توسط شرکت مشاوره بلغاری Trasys در سال 2013 به کمیسیون اروپا تحویل داده شد، ترسیم شده است. با نگاه به این نقشه می‌توانیم بفهمیم که اروپا و آمریکای جنوبی و آسیای شرقی بزرگ‌ترین مراکز اپن‌سورس در جهان هستند.
در گذشته کشورهایی مانند بلغارستان، هند و ایتالیا با وضع برخی قوانین حمایتی، استفاده از نرم‌افزارهای اپن‌سورس را ترویج دادند؛ اما در مقابل، چنین قوانینی در کشورهای آسیای مرکزی و کشورهای آفریقایی تقریباً وجود ندارد.
